فهرست موضوعات
زگیل های تناسلی (کاندیلوما آکومیناتا یا زگیل های آنوژنیتال) شایع ترین بیماری مقاربتی هستند و نشانه ی عفونت پاپیلوما ویروس انسانی (HPV) می باشند. HPV ، نوعی عفونت پوستی شایع است که قابلیت انتقال بسیار بالایی دارد. در ادامه مطلب، واگیردار بودن زگیل تناسلی مردان را توضیح خواهیم داد. اکثر افراد فعال از نظر جنسی، در زندگی خود تا حدودی این ویروس را تجربه می کنند و حتی ممکن است از وجود آن آگاه نباشند.
این ویروس از طریق تماس پوستی، رابطه ی جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی منتقل می شود. با اینکه زگیل ها به ندرت منجر به آسیب طولانی مدت می شوند، به طور کلی ناخوشایند هستند و ممکن است باعث آسیب های روانی شوند. هیچ درمان قطعی برای زگیل های تناسلی یا HPV وجود ندارد، یعنی روش های درمانی به کنترل آسیب های جسمی محدود می شوند.
علائم زگیل های تناسلی
اکثر افرادی که به ویروس HPV مبتلا می شوند، علائم قابل مشاهده ای ندارند. معمولاً پس از اولین ابتلا به عفونت، ظاهر شدن زگیل های تناسلی مدتها (هفته یا حتی ماهها) طول می کشد. زگیل های تناسلی به طور کلی به شکل خوشه ای تشکیل می شوند، گرچه ممکن است یک زگیل نیز به تنهایی ایجاد شود. این زگیل ها به طور طبیعی در خارج از بدن، در ناحیه واژینال یا مقعدی و عمدتاً روی واژن، لبه ی بیرونی واژن، پایه آلت تناسلی یا کیسه بیضه تشکیل می شوند. این زگیل ها همچنین به ندرت درون قسمت های داخلی بدن مانند مقعد، واژن، دهانه مجرای ادراری یا دهانه رحم ظاهر می شوند.
- زگیل های تناسلی معمولاً به شکل برجستگی های کوچک با قطر دو تا سه سانتی متری هستند و گاهی اوقات شبیه به گل کلم های مینیاتوری توصیف می شوند.
- زگیل ها معمولاً هیچ دردی ندارند و تنها مقداری ناراحتی جزئی ایجاد می کنند.
- زگیل ها قرمز یا به رنگ پوست هستند و به هنگام لمس کردن نرم یا سفت می باشند.
- زگیل در صورت خراش دادن یا آسیب دیدن ممکن است خونریزی کند.
- هم مردان و هم زنان می توانند به این ویروس مبتلا شوند و آن را به دیگران انتقال دهند.
انتقال زگیل تناسلی
در رابطه با واگیردار بودن زگیل تناسلی مردان باید گفت که، زگیل های تناسلی از طریق تماس پوستی و رابطه ی جنسی دهانی، واژینال و مقعدی منتقل می شوند. با این حال برای انتقال ویروس، نیازی به دخول نیست و تماس جنسی نزدیک می تواند برای انتقال ویروس بین شرکای جنسی کافی باشد. با اینکه پاپیلوما ویروس انسانی تا حد زیادی قابل سرایت است، این عفونت از طریق تعاملات فیزیکی مانند بغل کردن یا بوسیدن و از طریق استفاده از حوله یا لباس مشترک منتقل نمی شود. پس از ابتلا به ویروس HPV، زگیل های تناسلی معمولاً بین دو هفته تا هشت ماه ظاهر می شوند.
دوره نهفتگی و عود مجدد
در ۹۰ درصد موارد، ویروس HPV ظرف مدت دو هفته به طور طبیعی از بدن پاکسازی می شود. در تعداد کمی از افرادی که دچار زگیل های تناسلی شده اند و زگیل های آنها ناپدید شده اند، احتمال ظاهر شدن مجدد زگیل ها، در خارج از این محدوده زمانی وجود دارد.
تشخیص زگیل های تناسلی
در اکثر موارد، زگیل های تناسلیِ قابل مشاهده، از طریق معاینه ی منظم و بررسی سوابق پزشکی بیمار تشخیص داده می شوند. گرچه، در صورتی که پزشک بدون علائم ظاهری به وجود عفونت اچ پی وی مشکوک شود، دیگر مسیرهای تشخیصی را باید طی کند. برای زنان، این آزمایشات اغلب اوقات شامل معاینه ی لگنی یا تست پاپ اسمیر می شود و در صورت وجود سلولهای غیرطبیعی باید نمونه برداری انجام شود. نمونه برداری برای مردان به ندرت انجام می شود و به طور کلی پزشکان آن را توصیه نمی کنند.
درمان زگیل های تناسلی
هیچ درمانی برای زگیل های تناسلی و در نتیجه هیچ راهی برای از بین بردن ویروس HPV از سیستم بدن بیمار وجود ندارد. یعنی درمان فقط روی از بین بردن زگیل ها یا جلوگیری از پخش شدن آنها متمرکز می شود. نوع درمان بستگی به تعداد زگیل ها، محل آنها و ظهور فیزیکی آنها دارد. برخی از بیماران تصمیم می گیرند هیچ درمانی را برای از بین بردن زگیل های تناسلی انجام ندهند. این انتخاب، کاملاً ایمن است اما به طور کلی مشکل را طولانی تر می کند. اگر بیمار درمان را انتخاب کند، گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که شامل موارد زیر می شوند:
- استعمال ژل ها یا پمادهای آنتی ویروس: این محلولها انواع مختلفی دارند، اما به طور کلی توسط خود بیمار در یک دوره درمانی چند روزه یا چند هفته ای، استفاده می شوند. عوارض جانبی آنها شامل خارش و اسکار خفیف می باشد.
- کرایوتراپی (منجمد کردن): از نیتروژن مایع برای به سرعت منجمد کردن ناحیه درگیر استفاده می شود و ممکن است سوزش خفیفی ایجاد کند. این رویکرد معمولاً برای زگیل های تناسلی کوچک اطراف آلت تناسلی یا فرج استفاده می شود.
- برش. زگیل ها از طریق جراحی و با بی حسی موضعی برداشته می شوند. این روش معمولاً برای زگیل های کوچک و سخت شده استفاده می شود.
- الکتروجراحی: ای روش به طور کلی برای درمان دسته ی بزرگی از زگیل ها استفاده می شود که به روش های درمانی دیگر پاسخ نداده اند. این روش شامل بریدن زگیل ها، فشار دادن یک میله فلزی روی ناحیه درگیر، ارسال جریان الکتریکی از طریق آن و سوختن مواد باقیمانده می شود.
- جراحی با لیزر. از این روش برای از بین بردن دسته ای از زگیل ها یا زگیل هایی استفاده می شود که دسترسی به آنها سخت است (به عنوان مثال، درون مقعد). در حالی که بیمار تحت بیهوشی عمومی یا موضعی قرار دارد، فرد متخصص از لیزر برای سوزاندن توده ای از زگیل ها استفاده می کند.
پیشگیری از زگیل های تناسلی
استفاده از کاندوم، با اینکه صد در صد روش قابل اطمینانی نیست، اما مؤثرترین راه برای پیشگیری از ابتلا به زگیل های تناسلی می باشد. همچنین برای ویروس HPV، واکسن وجود دارد. این واکسن ها در برابر تمام گونه های HPV مقاومت ایجاد نمی کنند، اما ممکن است در پیشگیری از زگیل های تناسلی مؤثر باشند.
کاندوم ها
برای کمک به محافظت در برابر زگیل های تناسلی، در هر بار رابطه ی جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی باید از کاندوم استفاده کنید. استفاده از کاندوم تاکنون مؤثرترین راه برای پیشگیری از ابتلا به عفونت شناخته شده است. گرچه، استفاده از کاندوم محافظت کامل را تضمین نمی کند. ویروس ممکن است از طریق بخشی از پوست اندام تناسلی که با کاندوم پوشانده نشده، منتقل شود.
واکسن ها
واکسن HPV می تواند در پیشگیری از زگیل های تناسلی و شرایط دیگری مانند سرطان رحم مؤثر باشد. این واکسن ها در صورتی که قبل از فعالیت جنسی و بین سنین ۱۱ و ۱۳ سال استفاده شوند، بیشترین تأثیر را خواهند داشت. برنامه های دسترسی به واکسن معمولاً تا سن ۲۶ سال است، اما نشان داده شده که واکسیناسیون در افراد بالاتر از ۲۶ سال بی تأثیر است. در حال حاضر، واکسن های زیادی برای پیشگیری از HPV وجود دارد که هر کدام از آنها در برابر تعدادی از سویه های مختلف HPV از بدن محافظت می کنند. هیچ واکسنی نمی تواند در برابر تمام سویه های HPVمقاوم باشد و مقاومت در برابر تمام انواع زگیل های تناسلی را تضمین نمی کند. گرچه، واکسیناسیون، به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به ویروس HPV را کاهش می دهد.
سؤالاتی در مورد زگیل های تناسلی
سؤال: آیا در زمان ابتلا به زگیل های تناسلی باید از نزدیکی جلوگیری کرد؟
جواب: بله. HPV بسیار مُسری است. یعنی برای جلوگیری از انتقال ویروس باید از نزدیکی خودداری کرد. اگر این کار امکان پذیر نیست، باید از کاندوم استفاده کنید.
سؤال: آیا وجود زگیل تناسلی در دوران بارداری نگران کننده است؟
جواب: به طور کلی، نه. انتقال ویروس HPV از مادر به نوزاد قبل یا در حین زایمان بعید است.
سؤال: آیا زگیل های تناسلی از طریق رابطه ی جنسی دهانی قابل انتقال هستند؟
جواب: بله. برای جلوگیری از انتقال زگیل های تناسلی از طریق رابطه ی جنسی دهانی، در تمام مواقع باید از کاندوم استفاده کرد.
سؤال: آیا زگیل های تناسلی موجب بروز سرطان می شوند؟
جواب: در حالیکه نمی توان گفت خود زگیل های تناسلی عامل سرطان هستند، اما برخی از سویه های ویروس HPV می توانند موجب بروز انواع خاصی از سرطان شوند. سرطان مقعد و سرطان رحم، اغلب اوقات به عفونت HPV مربوط می شوند.
رزیتا
شنبه ۳۰ بهمن ۰( 1 سال پیش)
تعداد بازدید: 88
مشاهده پرسش
