ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV نوعی عفونت منتقل شونده جنسی است که اغلب انواع آن از طریق رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی انتشار می یابند. HPV بیش از ۱۵۰ نوع داشته و به قدری رایج است که تقریبا ۸۰ درصد افراد در مرحله ای از زندگی خود به آن دچار می شوند.
- HPV رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است.
- دستورالعمل های پزشکی، دریافت واکسن را برای زنان باردار توصیه نمی کنند.
- ویروس HPV معمولا سبب بروز عوارض در دوران بارداری نمی شود.
بسیاری از این انواع سبب بروز هیچ مشکلی نشده و بدون نیاز به درمان برطرف می شوند. تنها برخی افراد از ابتلای خود به این ویروس اطلاع می یابند. در حدود ۴۰ نوع ویروس HPV می توانند مجاری تناسلی را به خود آلوده کنند. این آلودگی ممکن است با بروز زگیل های تناسلی و سرطان در نواحی زیر همراه باشد:
- دهانه رحم
- مقعد
- آلت تناسلی مردانه
- فرج
- واژن
جهت کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ناشی از HPV، واکسنی تولید شده که در برابر انواع مرتبط با این سرطان در افراد مصونیت ایجاد می کند. البته، تزریق واکسن HPV در دوره بارداری توصیه نمی شود. با این که HPV معمولا هیچ مشکلی در دوره بارداری ایجاد نمی کند اما در صورت باردار بودن و ابتلا به HPV باید از برخی عوارض آن آگاهی داشت.
فهرست موضوعات
فرق زگیل تناسلی با اچ پی وی
با این که زگیل ها رایج ترین علامت ابتلا به HPV هستند اما امکان دارد هیچ علائمی نیز نشان داده نشود. زگیل ها برآمدگی هایی به رنگ پوست هستند که به صورت انفرادی یا دسته هایی شبیه به گل کلم بر روی پوست رشد می کنند. نوع HPV تعیین کننده محل رشد زگیل در بدن خواهد بود.
زگیل های تناسلی بر واژن، فرج، دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه رشد می کنند.
زگیل های رایج بر دست ها یا آرنج ها پدیدار می شوند.
زگیل های کف پا بر پنجه یا پاشنه این اندام مشاهده می شوند.
زگیل های صاف معمولا بر صورت کودکان و مردان و پاهای زنان بروز می دهند.
افراد مبتلا احتمالا وجود زگیل ها را احساس نکرده اما گاهی اوقات به خارش یا سوزش مبتلا می شوند.
بارداری با وجود ویروس HPV
تغییرات هورمونی در طول بارداری می توانند سبب رشد سریع تر زگیل ها شوند. بدن زنان باردار همچنین مقدار زیادی ترشحات در ناحیه واژن تولید کرده که محیطی گرم و مرطوب را برای رشد زگیل ها فراهم می کند. ابتلا به برخی انواع HPV نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش دهد. این نوع سرطان اغلب تا زمان انتشار یافتن با علائمی همراه نیست. سرطان پس از انتشار می تواند علائمی همچون موارد زیر را ایجاد کند:
- خونریزی غیر طبیعی از واژن یا خونریزی های غیر قاعدگی
- وجود خون در ترشحات واژن
- احساس درد در هنگام برقراری رابطه جنسی
تشخیص HPV در دوران بارداری
اغلب متخصصان بیماری های زنان بدون دلیل مشخص انجام آزمایش HPV را تجویز نمی کنند. تشخیص HPV معمولا هنگامی اتفاق می افتد که پزشک در حین انجام معاینه یا آزمایش پاپ اسمیر متوجه وجود زگیل شود.
در حین آزمایش پاپ اسمیر، پزشک با استفاده از یک سواب بخش کوچکی از سلول های دهانه رحم را برداشت می کند. سپس، این نمونه به آزمایشگاه فرستاده شده و از نظر وجود سلول های پیش سرطانی بررسی می شود.
حضور سلول های پیش سرطانی می تواند بیانگر ابتلا به HPV باشد. در صورت داشتن سن بالای ۳۰ سال متخصص بیماری های زنان می تواند یک آزمایش ژنتیک HPV و پاپ اسمیر را به صورت همزمان تجویز کند. این آزمایش می تواند ابتلا به انواع سرطان زای HPV را مشخص کند.
درمان HPV در بارداری
در حال حاضر، هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد اما بسیاری از زنان در حین بارداری نیازمند درمان نیستند. با این که هیچ دارویی برای درمان این ویروس وجود ندارد اما درمان بر مدیریت علائم تمرکز دارد.
HPV خطر چندانی برای جنین نداشته و زگیل ها در صورتی که بزرگ یا آزار دهنده نباشند نیازمند درمان نیستند. در غیر اینصورت، پزشک می تواند با روش های زیر نسبت به از بین بردن آن ها اقدام کند:
- منجمد کردن زگیل ها با نیتروژن مایع (کرایوتراپی)
- لیزر درمانی
- استفاده از سوزن های حرارتی (الکترو کاتریزاسیون)
- انجام جراحی یا ایجاد برشی کوچک
آیا ویروس اچ پی وی باعث نازایی میشود؟
ابتلا به زگیل های تناسلی تاثیری بر زایمان نخواهد داشت. گاهی اوقات، زگیل های بزرگ می توانند سبب خونریزی در حین زایمان شوند. زگیل های تناسلی در موارد نادر می توانند به قدری بزرگ شوند که مجرای زایمانی را مسدود کرده یا تولد نوزاد را دشوار کنند. در صورت بروز این مورد، پزشک انجام جراحی سزارین را پیشنهاد می دهد.
در صورتی که آزمایش پاپ اسمیر بیانگر وجود سلول های پیش سرطانی در دهانه رحم باشد، پزشک ممکن است درمان را به بعد از زایمان موکول کند. پس از زایمان، یک پاپ اسمیر دیگر از مادر گرفته می شود.
HPV اغلب بدون نیاز به درمان برطرف می شود. در صورتی که سلول های غیر طبیعی پس از زایمان نیز وجود داشته باشند، پزشک با استفاده از درمان های زیر نسبت به برداشت بافت غیر طبیعی اقدام می کند:
- سرما درمانی (کرایوسرجری): با استفاده از سرمای شدید سلول های غیر طبیعی منجمد می شوند.
- نمونه برداری مخروطی: در این روش با استفاده از یک چاقو بخشی مخروط مانند از بافت برداشته می شود.
- برش بافت غیر طبیعی با جریان الکتریکی
انتقال ویروس اچ پی وی به جنین
ابتلا به HPV در دوره بارداری تاثیری بر سلامت نوزاد نخواهد داشت. در حالی که امکان دارد در طول دوره بارداری یا زایمان ویروس HPV به جنین انتقال یابد اما احتمال این پدیده اندک است. مطالعات در زمینه میزان انتقال HPV از مادر به نوزاد نتایج متفاوتی را بیان کرده اند. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۷، محققان دریافتند که در حدود ۱۱ درصد نوزادان دارای مادر مبتلا خود نیز به این ویروس دچار شده اند. با این حال، در این زمینه به تحقیقات بیشتر نیاز است.
در اغلب جنین هایی که در رحم مادر به HPV دچار هستند، ویروس بدون ایجاد مشکلات بلند مدت از بدن خارج می شود. در موارد نادر، زگیل های تناسلی می توانند به نوزاد منتقل شده و بر حلق یا تار های صوتی او رشد کنند. این بیماری با نام پاپیلوماتوز تنفسی عود کننده شناخته می شود.
درمان شامل جراحی برداشت این زائده ها می شود.
پیشگیری از اچ پی وی HPV
بهترین راه های پیشگیری از ابتلا به HPV داشتن رابطه جنسی ایمن و دریافت واکسن است. دستور العمل های پزشکی در گذشته تزریق واکسن گارداسیل را برای زنان ۱۱ تا ۲۶ سال و مردان تا ۲۱ سال توصیه می کردند. دستورالعمل های جدید بیان دارند که هر دوی زنان و مردان بین ۲۷ تا ۴۵ سال که قبلا واکسن HPV را دریافت نکرده اند واجد شرایط دریافت آن هستند. این واکسن در دو یا سه نوبت تزریق دریافت می شود.
دو نوبت تزریق
دو نوبت تزریق واکسن برای افراد زیر ۱۵ سال توصیه می شود. نوبت دوم تزریق ۶ تا ۱۲ ماه پس از نوبت اول انجام می شود.
سه نوبت تزریق
سه نوبت تزریق برای افرادی است که اولین نوبت را بین ۱۵ تا ۲۶ سال دریافت کرده یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
افراد جهت کسب مصونیت کامل باید تمام نوبت های تزریق را دریافت کنند. در صورت عدم دریافت یا تکمیل واکسن قبل از بارداری باید جهت دریافت یا تکمیل آن تا بعد از بارداری صبر کرد.
در صورتی که سن مادر بالای ۳۰ سال باشد، باید جهت انجام همزمان آزمایش پاپ اسمیر و HPV به متخصص بیماری های زنان مراجعه کرد. در صورت ابتلا به HPV می توان درباره نیاز به هر گونه پایش یا آزمایش مخصوص با پزشک صحبت کرد.
باید به یاد داشت تقریبا تمامی افراد بالغی که از نظر جنسی فعال هستند در مرحله ای از زندگی خود به HPV مبتلا می شوند. داشتن رابطه جنسی ایمن و انجام آزمایش از ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی پیشگیری می کند.
دکتر رضا ولی پور متخصص زگیل تناسلی
علی
سه شنبه ۲۴ فروردین ۰( 3 ماه پیش)
تعداد بازدید: 47
مشاهده پرسش
