سرطان پروستات و روابط زناشویی

آیا سرطان پروستات و روابط زناشویی ارتباطی با یکدیگر دارند؟ یکی از مطالعات اخیر نشان داده است که پس از درمان سرطان پروستات، روابط جنسی بسیاری از زوج ها ممکن است آسیب ببیند. در رابطه با سرطان پروستات و روابط زناشویی، متخصصین ما و یکی از بیمارانی که سرطان پروستات را شکست داده، راهکارهایی برای حفظ صمیمیت و سلامت جنسی پس از سرطان پروستات ارائه می دهند. هشت سال پیش، زمانی که سرطان پروستات آقای پیرس تشخیص داده شد، تمام خاطرات تلخش به یک باره از مقابل چشم او گذشت. زیرا پدر ایشان به علت عوارض سرطان پروستات فوت شده بود.

قاعدتاً اولویت اول برای آقای پیرس، انتخاب بهترین گزینه ی درمانی برای از بین بردن سرطان و نجات جانش بود، اما نگرانی دیگری که در پس ذهن خود داشت، عوارض روش های درمانی و تأثیر فرآیند درمان، روی عملکرد جنسی اش بود که پدرش سال ها پیش با آن مواجه شده بود. او می گوید: «من دوست نداشتم که عوارض جانبی مشابهی را تجربه کنم.» آقای پیرس در ابتدا برای کمک به حفظ عملکرد جنسی خود، روش درمانی پروستاتکتومی رباتیک محافظ عصب را انتخاب کرد. اما در عرض یک سال، سطح PSA بدن او به شدت بالا رفت و او مجبور شد که در بیمارستان تخصصی سرطان سیاتل تحت درمان با پرتو درمانی قرار بگیرد.

سرطان پروستات

آقای پیرس یک مهندس ۵۸ ساله است. او در ادامه از تجربیات خود می گوید: «من از به اتمام رسیدن درمانم خوشحال بودم. اما بزرگ ترین ناراحتی من عوارض ناشی از پرتو درمانی بود؛ زیرا به طور کامل قدرت جنسی خود را از دست داده بودم. برای رفع این مشکل به هر دری زدم، ویاگرا و قرص های دیگری مصرف کردم؛ اما هیچ فایده ای نداشت!» در آن زمان، ازدواج آقای پیرس در حال شکست بود و عوارض جنسی ناشی از درمان، فشار مضاعفی به او وارد می کرد. او در این باره می گوید: «این موضوع برای من بسیار ناامید کننده و تحقیر آمیز بود.» سالانه حدود ۲۳۳۰۰۰ مرد آمریکایی مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده می شوند. اختلال در عملکرد جنسی، یکی از رایج ترین مشکلاتی است که توسط این بیماران و شرکای جنسی آنها مطرح می گردد.

یکی از تحقیقات اخیر نشان داده است که ۷۰% از شرکای جنسی مردان مبتلا به سرطان پروستات که تحت درمان قرار گرفته اند (۷ زن از هر ۱۰ زن)، گزارش کرده اند که فرآیند درمان همسرشان روی روابط جنسی آنها تأثیر منفی گذاشته است. همچنین، مطالعه ی دیگری نشان داده است که تأثیرات منفی فرآیند درمان، روی عملکرد جنسی با گذشت زمان افزایش می یابد. در این مطالعه که در مجله پزشکی جنسی آمریکا منتشر شده است، ۸۸ بیمار مبتلا به سرطان پروستات و همسران آنها، به مدت یک سال پس از درمان تحت نظر گرفته شدند. در ۶ ماه اول پس از درمان، ۳۹% شرکای جنسی بیماران، میزان تأثیر فرآیند درمان سرطان پروستات روی رابطه ی جنسی خود را «تا حدودی منفی» بیان کردند. حدود ۱۲% از شرکای جنسی از این تأثیر بسیار ناراضی بوده و آن را «بسیار منفی» گزارش دادند. با گذشت یک سال بعد از فرآیند درمان، درصد شرکای جنسی که تأثیر درمان روی روابط جنسی خود را «بسیار منفی» می دانستند حدود ۲ برابر شد. یعنی با گذشت زمان، عملکرد جنسی بیماران تحت درمان سرطان پروستات، به میزان زیادی افت کرده بود.

بزرگ ترین نکته ی این مطالعه، تأثیر منفی اولیه در ۶ ماه پس از درمان نبود؛ بلکه مهم ترین نکته، بدتر شدن اوضاع روابط جنسی این بیماران با گذشت زمان بوده است. دلیل احتمالی این آمار از نظر ما می تواند این باشد که شرکای جنسی «تا حدودی ناراضی» این بیماران انتظار داشتند که با گذشت زمان، مشکل روابط جنسیشان بهبود پیدا کند. زمانی که این اتفاق نیفتاد و بیمار عملکرد جنسی خود را به دست نیاورد، آنها بیشتر و بیشتر ناامید شدند.»

از بیان مشکلات خود خجالت نکشید

آقای پیرس بیان می کند که پس از درمان سرطان پروستات، سال ها با احساسات خود دست و پنجه نرم کرده است. بعد از مدتی آقای پیرس، از یک کلینیک کمک گرفت و جلسات مشاوره ی خود را آغاز کرد. او در ادامه گفته است که اگرچه ازدواجش به جدایی ختم شد، اما مشاوره و درمان باعث شد که او بتواند احساساتش را بهتر درک و مدیریت کند. آقای پیرس: «الآن آرزو می کنم که ای کاش زودتر برای مشاوره و درمان اقدام می کردم! ۵ سال طول کشید تا بفهمم چقدر از زندگی جنسی خود ناامید و افسرده هستم. بسیاری از مردان نمی توانند احساسات خود را به خوبی بیان کنند.»

او بر این موضوع تأکید می کند که «بهتر است در همان مراحل ابتدایی به دنبال راه چاره باشید و از یک متخصص کمک بگیرید.» اکنون آقای پیرس یک رابطه ی جدید را با یکی از دوستان محیط کار خود آغاز کرده است. او می دانست که باید درباره ی برخی از عوارض جانبی جنسی پس از درمان خود، در همان ابتدا به وضوح صحبت کند. آقای پیرس: «من باید با او صحبت می کردم و بسیاری از مشکلات را به او می گفتم. بعد از اینکه با او صحبت کردم فهمیدم که اصلاً مشکل خاصی نیست.»

صحبت کردن کلید هر مشکلی است

بهترین راه حل شما برقراری ارتباط با شریک زندگیتان است. موضوع را روی میز بگذارید. در مورد مشکلتان آزادانه صحبت کنید و به مشکلات شریک زندگیتان گوش کنید. هر چه بیشتر از صحبت کردن در مورد مسائل جنسی دوری کنید، راحت تر احساسات شما سرکوب می شوند.» اگر بحث مسائل جنسی به خوبی مطرح نشود، این مسائل بیشتر به شکل حرف زشت و «خجالت آور» تبدیل می گردد. به عبارت دیگر، اگر با شریک جنسی خود به طور صریح و شفاف در مورد رابطه ی جنسی خود حرف نزنید، با گذشت زمان در رابطه ی شما نارضایتی، ترس از شکست، ناامیدی، غصه و خشم تشدید می شود. برخی از مشکلات جنسی ناشی از درمان سرطان پروستات، ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. اگر هم این اتفاق نیفتاد، زوج ها همچنان می توانند یک رابطه ی رضایت بخش را تجربه کنند».

چیز مهمی که مردان یا تمامی زوج ها باید بدانند، این است که بدون نیاز به نعوظ کامل نیز، هر دو طرف رابطه می توانند ارضا شوند و یک رابطه ی جنسی خوب داشته باشند. بازماندگان سرطان نیز یکی از این افراد هستند. شما می توانید بدون دستیابی به حالت نعوظ نیز همسر خود را ارضا کنید و تا زمانی که اعصاب ناحیه پرینه شما (ناحیه بین مقعد و آلت تناسلی) آسیبی ندیده باشد، همچنان می توانید بدون نعوظ به ارگاسم برسید. این فرآیند ممکن است اندکی زمان بر باشد و شما برای یک رابطه ی جنسی بهتر نیاز به تجربه و جست و جوی بیشتری داشته باشید. همچنین باید گفت که تحریک عصب ارگاسم، به بافت نعوظ در آلت تناسلی بستگی ندارد.

حس شوخ طبعی داشته باشید و مشکل خود را زیادی بزرگ نکنید. عشق بورزید، صحبت کنید و با ملایمت با یکدیگر رفتار کنید. همین موارد ساده رابطه ی جنسی شما را شگفت انگیز خواهد کرد. سعی کنید که صمیمیت و ارتباط هدف شما باشد و در مورد تمایلات و خواسته های جنسی خود آزادانه حرف بزنید. آقای پیرس می گوید: «امروز من از رابطه با شریک جنسی خود بسیار لذت می برم؛ چه از نظر عاطفی و چه از نظر جنسی. ما یک رابطه ی بسیار صمیمی و برابر داریم و این فوق العاده است!»

سیستم پرسش و پاسخ

ثبت سوال جدید

ثبت سوال جدید غیرفعال می‌باشد.

پیگیری سوال قبل

برای پیگیری پاسخ سوال خودتون و نمایش آن کد رهگیری خود را در این قسمت وارد کنید.
تصاویر پیوست امکان انتخاب تا ۵ تصویر وجود دارد. جهت انتخاب چندگانه کلید Ctrl را نگه دارید. (فرمت های مجاز شامل png, gif و jpg می باشد و حداکثر حجم هر تصویر ۸ مگابایت است.)
© همیارسیستم
  • تصویر کاربر دیانا شنبه ۳۰ بهمن ۰( 2 سال پیش) تعداد بازدید: 155 مشاهده پرسش
    سلام.مادرم بیمار دیابت 58 ساله قد 158 وزن 54/300 است. سونو کلیه راست 97 کلیه چپ 101 است و اوره و کراتنین در خون مشاهده نشده و ادرار هم نرمال است.باقیمانده ادرار در مثانه 39 است. سایز کلیه چه مقدار کوچک شده ؟ در سطح چند بیماری کلیه هستن؟ دکتر نفرولوژیست گفت لب مرز دیالیزه. آیا 39 سیسی باقیمانده ادرار در مثانه به کلیه ها آسیب بیشتری وارد میکند؟
    1. تصویر کاربر دکتر رضا ولی پور شنبه ۳۰ بهمن ۰( 2 سال پیش)

      همه چیز که خوبه !!!

  • تصویر کاربر ** یکشنبه ۱ اسفند ۰( 2 سال پیش) تعداد بازدید: 148 مشاهده پرسش
    سلام . من 55 سال دارم تازه متوجه شدم کلیه چپم یک سنگ 10 میل و یک سنگ 7 میل هست تا بحال هم درد نگرفته تو مسیر ادارهم نیست از این به بعد باید چکارکنم /ممنون از راهنمایهایتان
    1. تصویر کاربر دکتر رضا ولی پور یکشنبه ۱ اسفند ۰( 2 سال پیش)

      سی تی اسکن شکم و لگن اسپیرال بدون تزریق با کاتهای ظریف ۲-۳ میلی متری انجام بدین

  • تصویر کاربر نیکان سه شنبه ۴ آبان ۰( 2 سال پیش) تعداد بازدید: 201 مشاهده پرسش
    با سلام خدمت شما آقای دکتر
    پسر من در دوران بارداری اولین بار در هفته 30 متوجه شدیم که در کلیه چپ اتساع لگنچه به دیامتر AP حدود 10mm
    مجدد در هفته 34 پلیکتازی در هر دو کلیه جنین مشاهده شد که قطر AP لگنچه کلیه راست 13/5mm و لگنچه کلیه چپ 7mm
    مجددا حدودا ده روز پس از تولد سونو انجام دادیم که قطر AP لگنچه کلیه راست 9/3mm و قطر AP لگنچه کلیه چپ 2mm
    و در آخرین سونو که در 5 ماهگی انجام دادیم متاسفانه در گزارش نوشته شده که : هیدرونفروز گرید سه در سمت راست دیده میشود اتساع در حالب راست مشاهده نشده قطر لگنچه راست برابر با 20mm است و مطرح کننده UPJO در سمت راست می باشد.
    ضمن اینکه تا قبل از بیست روزگی نوزاد اقدام به ختنه کردیم.
    آخرین سونو رو خدمتتون ارسال میکنم
    ممنون میشم نظر کلی و تخصصی تونو بگید.
    متشکرم.
    1. تصویر کاربر دکتر رضا ولی پور جمعه ۳۰ مهر ۰( 2 سال پیش)

      به فلوشیپهای فوق تخصصی ارولوژی اطفال مراجعه کنید 

    2. تصویر کاربر نیکان شنبه ۱ آبان ۰( 2 سال پیش)
      ممنون از پاسخ گویی تون
      چشم قطعا مراجعه میکنیم
      فقط آقای دکتر نظر شما رو هم دوس داشتم بدونم
      ممنون میشم تحلیل تون رو بفرمایید
    3. تصویر کاربر دکتر رضا ولی پور دوشنبه ۳ آبان ۰( 2 سال پیش)

      احتمالا اسکن هسته ای DTPA و احتمالا عکس VCUG نیاز خواهد بود برای تصمیم گیری و آزمایش ادرار و کشت ادرار جدید من هر موقع تحت فشار قرار گرفتم برای نظر دادن در مورد اطفال اشتباه پیش اومده چون فوق تخصص اطفال ندارم به همین دلیل سعی میکنم نظر ندم 

    4. تصویر کاربر نیکان سه شنبه ۴ آبان ۰( 2 سال پیش)
      بسیار سپاسگذارم آقای دکتر از وقتی که گذاشتید.
    5. تصویر کاربر دکتر رضا ولی پور سه شنبه ۴ آبان ۰( 2 سال پیش)

      در خدمتم 

    6. نمایش سایر 4 پاسخ
درحال دریافت اطلاعات