فهرست موضوعات
هورمون تراپی سرطان پروستات، درمانی است که تولید هورمون مردانه تستوسترون را متوقف می کند و یا از رسیدن این هورمون به سلولهای سرطانی پروستات جلوگیری می کند. هورمون تستوسترون به رشد سلولهای سرطانی پروستات کمک می کند. اما هورمون درمانی می تواند سلولهای سرطانی پروستات را از بین ببرد و یا رشد آنها را کُندتر کند. هورمون تراپی سرطان پروستات، شامل استفاده از دارو یا احتمالاً جراحی برای خارج کردن بیضه ها می شود. به هورمون درمانی برای سرطان پروستات، “درمان محرومیت از آندروژن” نیز گفته می شود.
هورمون تراپی سرطان پروستات چرا انجام می شود؟
هورمون درمانی برای سرطان پروستات درمانی است کههورمون تستوسترون را از ساختن یا رسیدن به سلول های سرطانی پروستات متوقف می کند. بیشتر سلول های سرطانی پروستات برای رشد به تستوسترون متکی هستند. هورمون درمانی باعث می شود سلول های سرطانی پروستات بمیرند یا کندتر رشد کنند. پزشک ممکن است در طول دوره های مختلف درمان سرطان و به دلایل مختلف، از هورمون درمانی به عنوان یک گزینه ی درمانی استفاده کند. هورمون تراپی سرطان پروستات برای موارد زیر استفاده می شود:
✔️ از هورمون درمانی، برای کوچک کردن تومور ها و آهسته کردن رشد آنها در سرطان های پیشرفته پروستات (متاستاتیک) استفاده می شود و علائم و نشانه های سرطان را نیز تسکین می بخشد.
✔️ اگر سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)، پس از درمان بالا بماند یا افزایش پیدا کند، هورمون درمانی انجام می شود.
✔️ در سرطان پیشرفته موضعی پروستات، برای اثر بخشی بیشتر پرتو درمانی خارجی در کاهش احتمال عود مجدد سرطان، هورمون درمانی انجام می شود.
✔️ پس از درمان اولیه در افرادی با احتمال عود مجدد بالا، از هورمون درمانی استفاده می شود.
مصرف دارو به صورت متناوب است یا دوره ای؟
برای به حداقل رساندن عوارض جانبی دارو های هورمون درمانی، پزشک به شما توصیه می کند که در دوره های خاصی یا در زمان پایین بودن آنتی ژن اختصاصی پروستات، این دارو ها را مصرف کنید. اگر بیماری عود یا پیشرفت کند، ممکن است لازم باشد مصرف دارو را دوباره شروع کنید. تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف متناوب دارو های هورمون درمانی، ممکن است عوارض جانبی را کاهش دهد. گرچه، برای تشخیص مزایای طولانی مدت مصرف دارو به صورت متناوب یا دوره ای، به تحقیقات بیشتری نیاز است. اگر سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات در خون شما افزایش پیدا کند، اما هیچ نشان دیگری از پیشرفت سرطان وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است مصرف متناوب دارو را پیشنهاد دهد.
رویکرد های هورمون درمانی در سرطان پروستات
زمانی که هورمون درمانی را برای درمان سرطان پروستات انتخاب می کنید، در مورد گزینه های درمانی موجود با پزشک صحبت کنید. رویکردهای هورمون درمانی سرطان پروستات عبارتند از:
دارو هایی که تولید تستوسترون را در بدن متوقف می کنند:
داروهای خاصی – به نام هورمون آزاد کننده لوتئین (LHRH) و آگونیست ها و آنتاگونیست های هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (GnRH) – از دریافت پیام توسط سلولهای بدن برای تولید تستوسترون جلوگیری می کنند. در نتیجه، بیضه های شما تولید تستوسترون را متوقف می کنند.
دارو هایی که مانع از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی می شوند:
این دارو ها که آنتی آندروژن ها نامیده می شوند، معمولاً همراه با آگونیست های LHRH تجویز می شوند. زیرا آگونیست های LHRH پیش از کاهش سطوح تستوسترون، موجب افزایش موقتی تستوسترون می شوند.
جراحی برای برداشتن بیضه ها (ارکیکتومی):
برداشتن بیضه ها، سطوح تستوسترون را در بدن به سرعت کاهش می دهد. اما جراحی بیضه ها برخلاف دارو ها، روشی دائمی و غیر قابل برگشت است.
عملکرد داروها
آگونیست و آنتاگونیست LHRH
داروهای آگونیست و آنتاگونیست های LHRH تولید تستوسترون را در بدن شما متوقف می کنند. این دارو ها به صورت ماهانه، هر سه ماه یا هر شش ماه یک بار در زیر پوست تزریق می شوند یا به صورت یک ایمپلنت در زیر پوست شما کاشته می شوند تا دارو را به آهستگی و در بازه زمانی طولانی تری آزاد کنند.
این دارو ها عبارتند از:
- لوپرولید (الیگارد و لوپرون دیپات)
- گوسرلین (زولادکس)
- تریپتورلین (ترلستار)
- هیسترلین (وانتاس)
- دگارلیکس (فرماگون)
ممکن است پس از چند هفته مصرف یک داروی آگونیست LHRH، سطوح تستوسترون در بدن شما به طور جزئی افزایش پیدا کند. داروی دگارلیس یک مورد استثنا است و موجب افزایش تستوسترون نمی شود. اگر درد یا علائم دیگر سرطان را تجربه می کنید، کاهش احتمال عود مجدد تستتوسترون از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا افزایش تستوسترون می تواند موجب تشدید علائم شود. پزشک ممکن است پیش از مصرف آگونیست LHRH یا همراه با آن، مصرف داروی آنتی آندروژن را توصیه کند.
داروهای آنتی آندروژن
دارو های آنتی آندروژن مانع از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی می شوند. این دارو های خوراکی معمولاً پیش از مصرف آگونیست LHRH یا همراه با آنها تجویز می شوند. داروهای آنتی آندروژن عبارتند از:
- بیکالوتامید (کازودکس)
- نیلوتامید (نیلاندرون)
- فلوتامید
ارکیکتومی
برای بی حس کردن ناحیه کشاله ران باید به شما بی حسی تزریق شود. جراح، بُرشی در کشاله ران ایجاد می کند و از طریق آن، یک بیضه را خارج می کند، سپس این عمل را برای بیضه دیگر تکرار می کند. در صورت تمایل برای جایگزینی بیضه های خارج شده، می توانید از پروتز مصنوعی بیضه استفاده کنید. تمام عمل های جراحی، احتمال خطر درد، خونریزی و عفونت را به همراه دارند. ارکیکتومی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به بستری شدن ندارد. به طور معمول پس از عمل جراحی ارکیکتومی نیازی به هورمون درمانی نیست.
این به عنوان یک روش سرپایی انجام می شود. این احتمالا کم هزینه ترین و ساده ترین شکل هورمون درمانی است. اما برخلاف برخی از درمان های دیگر ، دائمی است و بسیاری از مردان در پذیرش برداشتن بیضه های خود مشکل دارند. به همین دلیل آنها ممکن است به جای آن درمان با داروهایی را انتخاب کنند که سطح هورمون را کاهش می دهند.
برخی از مردانی که این جراحی را انجام می دهند نگران این هستند که بعد از آن چگونه خواهد شد. در صورت تمایل می توان بیضه های مصنوعی را که بسیار شبیه بیضه های معمولی است داخل کیسه بیضه قرار داد.
دیگر داروهای مسدود کننده آندروژن
زمانی که سرطان پروستات ادامه پیدا می کند یا مجدداً عود می کند، برای مسدود کردن تستوسترون در بدن، می توان از دارو های دیگری استفاده کرد. هر دارو به شیوه ای متفاوت تستوسترون بدن را مورد هدف قرار می دهد. این دارو ها عبارتند از:
- آبیراترون (یونسا، زیتیگا)
- کورتیکواستروئیدهایی ماند پردنیزون
- انزالوتامید (اکستندی)
- کتوکونازول
- آپالوتامید (ارلادا)
به طور کلی زمانی از این دارو ها استفاده می شود که سرطان پروستات پیشرفته، دیگر به هورمون درمانی پاسخ نمی دهد.
نتایج
زمانی که برای درمان سرطان پروستات، تحت هورمون درمانی قرار می گیرید، باید به طور منظم برای پیگیری وضعیت خود به پزشک مراجعه کنید. پزشک در مورد عوارض جانبی احتمالی، از شما سؤالاتی می پرسد. این عوارض جانبی قابل کنترل هستند. شما در حین هورمون درمانی باید آزمایش های دیگری را برای بررسی وضعیت پزشکی خود و جلوگیری از عود یا پیشرفت سرطان انجام دهید. نتایج این آزمایشات، نحوه پاسخ بدن شما به هورمون درمانی را مشخص می کنند و پزشک مطابق با آن برنامه ی درمانی را تنظیم خواهد کرد.
آنتاکونیست های LHRH :
از آنتاگونیست های LHRH می توان برای درمان سرطان پیشرفته پروستات استفاده کرد. این داروها به روشی کمی متفاوت از آگونیست های LHRH عمل می کنن ، اما سطح تستوسترون را سریع تر کاهش می دهند و مانند آگونیست های LHRH باعث شعله ور شدن موتور نمی شوند.
آمپول سرطان پروستات :
این آمپول ها در بیضه ها استفاده می شوند که به آنها سلول های سکوب کننده GNRH می گویند. این آمپول ها هر یک ماه یا سه ماه یکبار با تشخیص پزشک به شکل عضلانی به بیمار تزریق می شود که باعث توقف تستوسترون سازی در بیضه ها می شود و باعث توقف بیماری سرطان پروستات می گردد.
عوارض هورمون درمانی در سرطان پروستات
◾ از دست دادن علاقه به رابطه جنسی (کاهش میل جنسی)
◾اختلال در نعوظ
◾ گرگرفتگی
◾ از دست دادن تراکم استخوان
◾شکستگی استخوان
◾ از دست دادن توده عضلانی و قدرت بدنی.
◾ تغییرات در چربی خون
◾ مقاومت به انسولین
در شرایط خاص ، پزشکان ممکن است مصرف داروهای هورمون درمانی را برای مدت معینی یا تا زمانی که سطح psa بسیار پایین باشد ، توصیه کنند سپس دارو قطع می شود. برای برخی افراد این رویکرد می تواند به کاهش عوارض جانبی هورمون درمانی کمک کند. اگر سرطان پروستات عود کرد یا بدتر شد ممکن است لازم باشد داروها رو دوباره شروع کنید.
چه زمانی از هورمون درمانی استفاده می شود؟
اگر سرطان به حدی گسترش یافته است که با جراحی یا پرتو درمانی قابل درمان نیست یا اگر به دلایل دیگری نمی توانید این درمان ها را انجام دهید. اگر سرطان پس از درمان با جراحی یا پرتو درمانی باقی بماند یا هود کند همراه با پرتو درمانی به عنوان درمان اولیه ، اگر در معرض خطر بیشتری برای بازگشت سرطان پس از درمان هستیدقبل از پرتو درمانی سعی کنید سرطان را کوچک کنید تا درمان موثرتر شود.
با هورمون درمانی سرطان پروستات چه مدت می توانید با سرطان زندگی کنید؟
نکته مهم این است که ۷۸٪ از مردان پرخطری که تحت درمان هورمونی طولانی مدت قرار گرفته اند ، پس از ۱۰ سال هنوز زنده بودند در مقایسه با ۶۷٪ از مردان پرخطر که به مدت چهار ماه تحت درمان هورمونی قرار گرفتند.
Lg
سه شنبه ۱۸ آبان ۰( 2 سال پیش)
تعداد بازدید: 216
مشاهده پرسش
