نعوظ صبحگاهی

متخصصان هنوز علت دقیق بروز نعوظ شبانه را تشخیص نداده اند. با این حال، نظریه های فعلی نشان می دهند که چندین عامل مختلف می توانند در نعوظ صبحگاهی نقش داشته باشند؛ از محتوای رویاهای شما گرفته تا تغییراتی در سطح هورمون که هنگام خواب رخ می دهد.

در سطح اولیه، نعوظ زمانی رخ می دهد که سیستم عصبی، خون رسانی به آلت تناسلی را افزایش داده و اجازه می دهد خون درون بافت آن جریان یابد. با افزایش فشار خون، آلت تناسلی سفت تر شده و به نعوظ می رسد. این حالت می تواند زمانی که شما بیدار هستید (مثلاً هنگام رابطه ی جنسی یا خودارضایی) یا در مراحل خاصی از چرخه ی خواب شبانه رخ دهد.

تحریک ذهنی

اغلب اوقات نعوظ شبانه در نتیجه ی تحریکات ذهنی مانند تصویرسازی از رویاهای فرد ایجاد می شود. خواب انسان شامل چندین مرحله ی متمایز و منحصر به فرد یعنی از N1 (سبک ترین مرحله ی خواب) تا N3 (عمیق ترین مرحله ی خواب) است. درست زمانی که بدن از خواب عمیق تر N3 خارج می شود، به مرحله ی خواب حرکت سریع چشم یا خواب REM وارد خواهد شد.

در طول خواب REM، سیستم عصبی پاراسمپاتیک به شدت فعال باقی می ماند؛ یعنی بسیاری از عملکردهای بدنی غیرارادی شما همچنان در حین خواب نیز رخ می دهند. ممکن است دیدن یک خواب جنسی و تحریک کننده باعث نعوظ در طی مرحله ی خواب REM شود. از دست دادن نعوظ و باز رسیدن به آن، چند بار در طول شب و نه فقط قبل از بیدار شدن، امری عادی و طبیعی است. در صورتی که نعوظ شبانه به دلیل رویاهای جنسی اتفاق بیافتد، حتی می تواند منجر به انزال شبانه شود.

تغییرات هورمونی

سطح تستوسترون (هورمون جنسی اصلی در مردان) به تدریج و اغلب به میزان قابل توجهی در هنگام خواب افزایش می یابد. در یک پژوهش، محققان دریافته اند که سطح تستوسترون مردان از ۲.۱ ± ۱۵.۳ به ۲.۲ ± ۲۵.۳ نانومول در لیتر (nmol/liter) در طول خواب شبانه افزایش می یابد. این افزایش سطح تستوسترون ممکن است یکی از عوامل نعوظ صبحگاهی باشد، زیرا تحقیقات نشان می‌ دهند که سطوح بالاتر تستوسترون، معمولاً با نتایج بیشتر از تست‌ های نعوظ آلت تناسلی شبانه مرتبط است.

تحریک جسمی

ممکن است یکی از علت های نعوظ صبحگاهی، عاملی جسمانی باشد. تماس فیزیکی با شریک جنسی (یا حتی فقط فشاری از روی ملحفه، بالش یا لباس)، در حین خواب نیز ممکن است آلت تناسلی شما را تحریک کرده و باعث نعوظ شود.

نیاز به ادرار کردن

نعوظ توسط عصب ساکرال کنترل می شود. عصب ساکرال، مجموعه ای از جفت های عصبی است که از محل مهره های ساکرال ستون فقرات (ناحیه ای در پایین ستون فقرات) خارج می شوند. بعضی از نعوظ های شبانه با رویاهای جنسی و بعضی دیگر به دلایل ساده تری مانند نیاز به ادرار کردن، ایجاد می شوند.

هنگامی که مثانه با مایع پر می شود، می تواند به عصب ساکرال فشار آورده و آن را تحریک کند و نهایتاً باعث ایجاد نعوظ شود. این نوع نعوظ اغلب به عنوان «نعوظ واکنشی» شناخته می شود، زیرا مستقیماً با تحریک جنسی به وجود نمی آید.