عمل فتق بیضه
فهرست موضوعات
فتق زمانی اتفاق می افتد که یکی از اعضای داخلی بدن، بر نقطه ی ضعیفی از ماهیچه یا دیواره ی بافت اطراف فشار وارد می کند. عضله ها معمولاً به اندازه ی کافی قوی و سفت هستند که روده و اندام های بدن را در جای خود نگه دارند؛ با این حال در صورت وجود هر نقطه ی ضعفی، ممکن است فتق ایجاد شود. در ادامه مطلب، عمل فتق بیضه را نیز توضیح خواهیم داد.
فتق اینگوینال چیست؟
فتق کشاله ی ران (اینگوینال) شایع ترین نوع فتق است. این مشکل می تواند به صورت تورم یا برآمدگی در کشاله ی ران شما و یا به صورت اسکروتوم بزرگ شده (کیسه ی حاوی بیضه) بروز پیدا کند. ورم و التهاب ناشی از فتق ممکن است با درد نیز همراه باشد. این برآمدگی اغلب هنگام بلند کردن اجسام ظاهر شده و هنگام دراز کشیدن ناپدید می شود.
علت فتق اینگوینال چیست؟
فتق اینگوینال معمولاً زمانی رخ می دهد که بافت چربی یا بخشی از شکم (مانند روده)، در قسمت داخلی بالای ران بیرون بزند. روده ها یا بافت چربی از طریق یک نقطه ی ضعف در دیواره ی عضلانی (دیواره ی شکمی) به ناحیه ای به نام کانال اینگوینال فشار وارد می کنند.
فتق اینگوینال عمدتاً در مردان رخ می دهد و با این که ممکن است در هر سنی اتفاق بیافتد، به نظر می رسد که بیشتر ناشی از افزایش سن باشد. این بدان علت است که با افزایش سن، عضلات اطراف شکم ضعیف تر می شوند. فتق اینگوینال گاهی اوقات ممکن است به طور ناگهانی، پس از وارد کردن فشار به شکم (مانند زور زدن در توالت هنگام یبوست یا حمل و جابه جایی بارهای سنگین و همچنین سرفه های مداوم و شدید) ظاهر شود.
چه زمانی نیاز به جراحی است؟
فتق اینگوینال را می توان با جراحی ترمیم کرد؛ به این صورت که برآمدگی را به جای خود برگردانده شده و ضعف دیواره ی شکم تقویت می شود. عمل فتق بیضه معمولاً در صورت داشتن فتقی که باعث درد، علائم شدید یا مداوم شده و یا در صورت بروز هر گونه عارضه ی جدی، توصیه می شود.
عوارضی ناشی از فتق اینگوینال
عوارضی ناشی از فتق اینگوینال عبارتند از:
- انسداد؛ وضعیتی است که بخشی از روده در کانال اینگوینال گیر می کند و باعث تهوع، استفراغ و درد معده و همچنین یک برآمدگی دردناک در کشاله ی ران می شود.
- اختناق؛ وضعیتی است که بخشی از روده به دام می افتد و جریان خون آن قطع می شود. این شرایط به جراحی اورژانسی در عرض چند ساعت نیاز دارد که بافت محبوس آزاد شده و خونرسانی به آن بازگردانده شود تا از بین نرود.
جراحی، فتق را از بین می برد و با این کار مانع بروز عوارض جدی می شود اما این احتمال نیز وجود دارد که فتق بعد از عمل دوباره عود کند.
در طول عمل چه اتفاقی می افتد؟
برای ترمیم فتق اینگوینال، ۲ راه پیش روی بیمار است:
- جراحی باز: در این روش، جراح می تواند با ایجاد یک برش برآمدگی را به داخل شکم برگرداند.
- جراحی لاپاراسکوپی (سوراخ کلید): این روش کم تهاجمی تر و در عین حال، دشوارتر است که جراح در آن چند برش کوچکتر ایجاد کرده و با استفاده از ابزارهای خاص مختلف، فتق را ترمیم می نماید.
هر دو روش مزایا و معایبی دارند. نوع عمل جراحی، بستگی به این دارد که کدام روش برای بیمار و تجربه ی جراح مناسب است. شما قاعدتاً باید بتوانید در همان روز یا روز بعد از عمل مرخص شده و به خانه بروید. پیروی از دستورالعمل های بیمارستان در مورد نحوه ی مراقبت از خود بسیار مهم است.
این دستورالعمل ها شامل رعایت کردن یک رژیم غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست، مراقبت از زخم و پرهیز از فشار آوردن به خود است. اکثر افراد پس از عمل فتق اینگوینال ظرف ۶ هفته بهبودی کامل پیدا می کنند. با این وجود، بسیاری از افراد در عرض ۲ هفته می توانند به رانندگی، کار و فعالیت های سبک بازگردند.
آیا عمل فتق اینگوینال خطری هم دارد؟
ترمیم فتق اینگوینال یک عمل معمولی با میزان خطر بسیار پایین است. با این حال تا ۱۰ درصد از فتق ها بعد از جراحی، در یک زمان نامشخص و حدود ۲ تا ۴ درصد از آن ها نیز در عرض ۳ سال عود می کنند.
سایر عوارض احتمالی ترمیم فتق اینگوینال عبارتند از:
- تجمع خون یا مایع در فضای باقی مانده از فتق (این حالت معمولاً بدون درمان بهتر می شود)
- تورم و کبودی دردناک بیضه ها یا انتهای آلت تناسلی (در مردان)
- درد و بی حسی در ناحیه ی کشاله ی ران؛ ناشی از آسیب دیدن یا گیر افتادن عصب در حین جراحی
- آسیب دیدن خون رسانی به بیضه
- آسیب دیدن مجرای دفران (لوله ای که اسپرم را به بیضه ها می رساند)
در صورتی که سن بالای ۵۰ سال دارید، سیگار می کشید یا بیماری دیگری مانند بیماری قلبی یا مشکلات تنفسی دارید، احتمال بروز عوارض بیشتر خواهد بود.