سنگ کلیه چه علائمی دارد؟

یکی از عوامل خطر اصلی برای سنگ کلیه، حجم ادرار کم است. ادرار کم ممکن است بر اثر کم آبی بدن بر اثر ورزش سخت، کار یا زندگی در جای بسیار گرم و یا یا عدم نوشیدن مایعات کافی باشد. زمانی که حجم ادرار کم باشد، ادرار غلیظ و تیره می شود. ادرار غلیظ به معنای کم بودن مایعات برای حل کردن نمک ها می باشد. افزایش مصرف مایعات، نمک ها را در ادرار شما رقیق می کند.

با انجام این کار، شما ممکن است احتمال تشکیل سنگ ها را کاهش دهید. بزرگسالانی که بدن آنها مستعد سنگ کلیه است، باید مایعات کافی بنوشند تا در روز حداقل ۲.۵ لیتر ادرار تولید کنند. این افراد باید به طور میانگین روزانه حدود ۳ لیتر آب مصرف کنند. با اینکه آب بهترین مایع برای نوشیدن است، آنچه بیشتر از همه اهمیت دارد، نوشیدن مایعات کافی است.

رژیم غذایی

رژیم غذایی نیز می تواند روی احتمال تشکیل سنگ تأثیر بگذارد. یکی از شایع ترین علل سنگ های کلیه کلسیم، سطوح بالای کلسیم در ادرار می باشد. کلسیم زیاد در ادرار ممکن است به علت نحوه کنترل کلسیم توسط بدن باشد و همیشه به دلیل مقدار کلسیم مصرفی نیست. کم کردن مصرف کلسیم در برنامه غذایی به ندرت از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری می کند. تحقیقات نشان می دهند که محدود کردن مقدار کلسیم برای سلامت استخوان ها مضر است و ممکن است احتمال تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهد. پزشکان معمولاً به افراد نمی گویند که مقدار مصرف کلسیم را به منظور کاهش کلسیم ادرار کاهش دهند. اما مصرف کلسیم نباید بیش از حد زیاد باشد.

به جای پایین آوردن مصرف کلسیم غذایی، پزشک ممکن است سعی کند سطوح کلسیم ادرار شما را با کاهش مصرف سدیم (نمک) کاهش دهد. نمک زیاد در رژیم غذایی یک عامل خطر برای سنگ های کلسیم می باشد. زیرا نمک زیاد از طریق ادرار دفع می شود و از جذب مجدد کلسیم از ادرار به خون جلوگیری می کند. کاهش نمک در رژیم غذایی، کلسیم ادرار را پایین می آورد و احتمال تشکیل سنگ کلیه را کاهش می دهد. از آنجا که اگزالات یکی از عناصر موجود در شایع ترین نوع سنگ کلیه به نام اگزالات کلسیم می باشد، خوردن غذاهای غنی از اگزالات، می تواند احتمال تشکیل این سنگ ها را افزایش دهد. یک رژیم غذایی که حاوی پروتئین حیوانی بالایی باشد مانند گوشت، ماهی و مرغ می تواند سطوح اسید  را در بدن و در ادرار افزایش دهند. مقادیر اسید بالا، تشکیل سنگ های اوریک اسید و اگزالات کلسیم را آسانتر می کند.