علت درد بیضه ها

موارد شدیدتر ترومای بیضه مانند پارگی بیضه، ترومای غیر نافذ همراه با هماتوسل (مجموعه ای از خون) و آسیب های تروماتیک نافذ به بیضه، اغلب نیاز به معالجه با جراحی دارند.

پیچ خوردگی بیضه: هنگام بروز این عارضه، مشاوره ی فوری با یک اورولوژیست لازم است (برای درمان از طریق جراحی). قبل از جراحی، ممکن است پزشک سعی کند پیچش بیضه را به صورت دستی از هم باز کند تا مشکل به طور موقت برطرف شود، هر چند در نهایت، جراحی قطعی همچنان مورد نیاز است. جراحی شامل از هم باز کردن بیضه ی آسیب‌ دیده، ارزیابی قابلیت حیات آن و در نهایت محکم کردن بیضه به دیواره ی کیسه ی بیضه (ارکیوپکسی) برای جلوگیری از پیچش های بعد از آن است. اغلب بیضه ی دیگر نیز به دیواره ی اسکروتوم محکم می شود، تا از پیچش آن بیضه هم پیشگیری کنند.

اپیدیدیمیت: درمان این بیماری معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود؛ اگر بیماران به اپیدیدیمیت شدید همراه با عوارض جانبی مبتلا باشند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند. به طور کلی، درمان شامل موارد زیر است:

• مصرف آنتی بیوتیک به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز (داروی تجویز شده با توجه به سن و سابقه ی جنسی هر فرد، متفاوت است.)
• داروهای تسکین درد (شامل داروهای ضد التهاب)
• ثابت و بالا نگه داشتن کیسه ی بیضه
• کمپرس یخ
• استراحت کردن

افراد مبتلا به اپیدیدیمیت، به ندرت دچار عارضه ای (مانند آبسه ی اسکروتوم) می شوند که نیاز به درمان از طریق جراحی دارد. برخی از موارد اپیدیدیمیت مزمن که به اقدامات فوق مقاوم هستند نیز، ممکن است برای کنترل درد به بی حسی موضعی یا در موارد نادر به برداشتن اپیدیدیم با جراحی (اپیدیدیمکتومی) نیاز داشته باشند.

پیچ خوردگی آپاندیس بیضه: درمان این بیماری خود محدود شونده در درجه ی اول، شامل کنترل درد با داروهای ضد التهابی، محکم کردن و بالا بردن کیسه ی بیضه و کمپرس یخ است. معمولاً باید درد آن در عرض یک هفته رفع شود.

فتق اینگوینال: درمان قطعی فتق اینگوینال، درمان از طریق جراحی است. معمولاً جراحی آن به طور اختیاری و به صورت سرپایی انجام می شود. یکی از عوارض فتق اینگوینال (مغبنی)، فتق حبس شده است که نمی توان آن را به داخل هل داد و نیاز به جراحی فوری دارد.

• باید به افراد مبتلا به فتق آموزش داده شود که از زور زدن و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنند. همچنین، دستگاه‌ های پزشکی مختلفی وجود دارند که برای ساپورت و کمک به این افراد استفاده می‌شوند. برای اطلاعات بیشتر با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

التهاب بیضه (اورکیت): اقدامات درمانی برای اورکیت شامل داروهای ضد درد، کمپرس یخ، تثبیت کیسه ی بیضه و استراحت است. آنتی بیوتیک ها فقط برای اورکیت های باکتریال (و نه اورکیت ویروسی) در نظر گرفته می شوند. گاهی ممکن است یک عارضه ای از اورکیت (مانند آبسه) نیاز به عمل تخلیه داشته باشد.

تومور بیضه: برای تشخیص قطعی وجود توده یا تومور در بیضه، به ارزیابی سریع یک اورولوژیست نیاز است. اگر بیمار مبتلا به سرطان بیضه باشد، برای گزینه های درمانی بیشتر به متخصص ارجاع داده می شود.