فهرست موضوعات
زگیل های تناسلی، ضایعات نرمی هستند که روی پوست و غشاهای مخاطی اندام های تناسلی ظاهر می شوند. این ضایعات ممکن است روی آلت تناسلی، فرج، پیشابراه، واژن و اطراف مقعد به وجود بیایند. زگیل های تناسلی از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. در ادامه مطلب، علت بوجود آمدن زگیل تناسلی در زنان را توضیح خواهیم داد.
علت بوجود آمدن زگیل تناسلی
در رابطه با علت به وجود آمدن زگیل تناسلی در زنان و مردان باید گفت که ویروسی که عامل تشکیل زگیل های تناسلی است، پاپیلوماویروس انسانی (HPV) نامیده می شود. عفونت HPV شایع ترین عفونتی است که از راه رابطه ی جنسی منتقل می شود. به طورکلی، بیش از ۱۸۰ نوع ویروس HPV وجود دارد. بسیاری از این ویروس ها هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند. برخی از این ویروس ها موجب تشکیل زگیل روی نقاطی غیر از آلت تناسلی می شوند. ویروس های HPV نوع ۶ و نوع ۱۱، اغلب موجب تشکیل زگیل های تناسلی می شوند. انواع دیگر ویروس های HPV می توانند منجر به تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم یا سرطان رحم شوند. این ویروس ها، انواع پرخطر HPV نامیده می شوند. آنها همچنین می توانند منجر به سرطان واژن، فرج، مقعد و سرطان دهان یا گلو شوند.
حقایق مهم در مورد ویروس HPV
- عفونت HPV از طریق رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این ویروس حتی در صورتی که زگیل قابل مشاهده نباشد، می تواند منتقل شود.
- شما ممکن است از ۶ هفته تا ۶ ماه پس از ابتلا، هیچ زگیلی را مشاهده نکنید. حتی ممکن است چندین سال متوجه آنها نشوید.
- همه ی افرادی که در معرض ویروس HPV و زگیل های تناسلی قرار می گیرند، به آن مبتلا نمی شوند.
در موارد زیر، احتمال ابتلا به زگیل های تناسلی و انتقال سریع تر آنها بیشتر است:
- داشتن شرکای جنسی متعدد
- فعال بودن از نظر جنسی در سنین کم
- مصرف تنباکو یا الکل
- ابتلا به عفونت ویروسی مانند هرپس و در عین حال استرس داشتن
- بارداری
- سیستم ایمنی ضعیف به علت شرایطی مانند دیابت، بارداری، HIV/AIDS یا دارو.
در سراسر جهان، سرطان دهانه رحم، سومین علت شایع سرطان در بین زنان است. خوشبختانه، این بیماری در آمریکا به دلیل اینکه زنان تست پاپ اسمیر را به صورت منظم انجام می دهند، شیوع کمتری دارد. پاپ اسمیر، آزمایشی است که می تواند سرطان دهانه رحم را حتی پیش از تبدیل سلولهای غیر طبیعی به سلولهای سرطانی، تشخیص دهد. سرطان دهانه رحم در سلولهای سطح دهانه رحم و در قسمت پایینی رحم شروع می شود. در سطح دهانه رحم، دو نوع سلول سنگفرشی و ستونی وجود دارد. بیشتر سرطان های دهانه رحم ناشی از این سلولهای سنگفرشی هستند. سرطان معمولاً به آرامی شروع می شود که به آن دیسپلازی می گویند. این شرایط پیش سرطانی، با تست پاپ اسمیر قابل تشخیص است و ۱۰۰% قابل درمان است. تغییرات پیش سرطانی شناسایی نشده می تواند تبدیل به سرطان دهانه رحم شود و به مثانه، روده ها، ریه و کبد گسترش پیدا کند. ممکن است چندین سال طول بکشد تا این تغییرات پیش سرطانی تبدیل به سرطان دهانه رحم شوند. گرچه، بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم، معمولاً تا زمانی که سرطان پیشرفته نشده باشد، مشکلی ندارند. اکثر اوقات، سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد.
علائم سرطان پیشرفته می تواند شامل کمر درد، شکستگی استخوان، خستگی، خونریزی شدید واژن، نشت ادرار، پا درد، از دست دادن اشتها و درد لگن باشد. اگر پس از آزمایش پاپ اسمیر، پزشک هیچ تغییر غیر طبیعی در دهانه رحم مشاهده نکرد، می تواند انجام آزمایش کولپوسکوپی را توصیه کند. پزشک با استفاده از یک میکروسکوپ کم مصرف، دهانه رحم را زیر لنز بزرگنمایی مشاهده می کند. پزشک ممکن است در روشی به نام بیوپسی یا نمونه برداری، تکه ای از بافت را خارج کند و نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. اگر زنی مبتلا به سرطان دهانه رحم تشخیص داده شود، پزشک آزمایشات بیشتری را تجویز می کند تا میزان انتشار سرطان را در بدن مشخص کند. این کار مرحله بندی سرطان نامیده می شود. درمان، به مرحله ی سرطان، اندازه و شکل تومور، سن زنان و سلامت عمومی و تمایل وی برای بچه دار شدن در آینده بستگی دارد. سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه را با خارج کردن بافت غیر طبیعی، منجمد کردن سلولهای غیر طبیعی یا سوزاندن بافت غیر طبیعی از طریق جراحی می توان درمان کرد.
درمان سرطان دهانه ی رحم پیشرفته تر ممکن است شامل هیسترکتومی رادیکال، برداشتن پیشابراه و مقدار زیادی از بافت مجاور از جمله غدد لنفاوی و قسمت بالای واژن باشد. همچنین برای درمان سرطانی که به اطراف لگن گسترش پیدا کرده است یا سرطانی که عود کرده باشد، از پرتو درمانی استفاده می شود. گاهی اوقات برای از بین بردن سلولهای سرطانی، شیمی درمانی انجام می شود. تقریباً تمام سرطان های دهانه ی رحم بر اثر پاپیلوماویروس انسانی یا HPV ایجاد می شوند. این ویروس شایع از طریق رابطه ی جنسی داخلی منتقل می شود. واکسن های HPVاز ابتلا به دو نوع ویروس HPV که عامل حدود ۷۰% سرطان های دهانه رحم هستند، جلوگیری می کنند. رابطه ی جنسی ایمن نیز احتمال ابتلا به HPV را کاهش می دهد. اما باید به یاد داشته باشید که که اکثر زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم، آزمایش پاپ اسمیر خود را به طور منظم انجام نداده اند. از آنجا که تست های پاپ اسمیر می توانند توده های پیش سرطانی قابل درمان را شناسایی کنند، انجام آزمایش پاپ اسمیر در وقفه های منظم، از اهمیت زیادی برخوردار است.
علائم زگیل تناسلی
زگیل های تناسلی می توانند به قدری ریز باشند که قابل مشاهده نباشند.
ظاهر زگیل ها به چه صورت است:
- نقاط گوشتی رنگی که صاف یا برجسته هستند.
- توده هایی که شبیه به گل کلم به نظر می رسند.
در زنان، زگیل های تناسلی در نقاط زیر ظاهر می شوند:
- درون واژن یا مقعد
- خارج از واژن، مقعد، یا پوست مجاور
- روی دهانه رحم درون بدن
در مردان، زگیل های تناسلی در نقاط زیر یافت می شوند:
- آلت تناسلی
- کیسه بیضه
- کشاله ران
- ران ها
- درون یا اطراف مقعد
زگیل های تناسلی در نقاط زیر نیز ایجاد می شوند:
- لب ها
- دهان
- زبان
- گلو
علائم دیگر نادر هستند، اما می توانند شامل موارد زیر باشند:
- افزایش رطوبت در ناحیه تناسلی نزدیک زگیل
- افزایش ترشحات واژن
- خارش ناحیه تناسلی
- خونریزی واژن در حین رابطه ی جنسی یا بعد از آن
آزمایشات مربوط به زگیل تناسلی
پزشک معاینه ی فیزیکی انجام می دهد. در زنان، این معاینه شامل بررسی لگن می شود. کولپوسکوپی، یک روش تشخیصی است که برای مکان یابی زگیل هایی استفاده می شود که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند. این روش از یک میکروسکوپ کم مصرف برای پیدا کردن و نمونه برداری از نواحی غیرطبیعی در دهانه رحم استفاده می شود. کولپوسکوپی معمولاً در واکنش به پاپ اسمیر غیر طبیعی انجام می شود. آزمایش HPV DNA می تواند نوع پرخطر HPV را تشخیص دهد. این آزمایش ممکن است برای موارد زیر انجام شود:
- برای تشخیص زگیل های تناسلی
- به عنوان یک آزمایش غربالگری برای زنان بالای ۳۰سال
- در زنانی با سنین مختلف که دارای نتیجه پاپ اسمیر غیرطبیعی هستند.
درمان زگیل تناسلی
زگیل های تناسلی باید توسط پزشک درمان شوند. برای درمان زگیل از داروهای بدون نسخه استفاده نکنید. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروهای استعمالی روی زگیل های تناسلی یا تزریق توسط پزشک
- داروهای تجویزی که چند بار در هفته باید روی زگیل ها استعمال کنید.
پزشک ممکن است زگیل ها را با عمل های جراحی جزئی خارج کند. این رویکردهای پزشکی عبارتند از:
- فریز کردن (کرایوتراپی)
- سوزاندن (الکتروکوتریزاسیون)
- لیزر
- جراحی
اگر به زگیل تناسلی مبتلا هستید، تمام شرکای جنسی شما باید توسط پزشک معاینه شوند و در صورت مشاهده ی زگیل، تحت درمان قرار گیرند. حتی اگر علائمی ندارید، باید درمان شوید. این کار برای جلوگیری از عوارض و پیشگیری از انتقال زگیل به دیگران می باشد.
نحوه پیشگیری از زگیل تناسلی
HPV حتی زمانی که هیچ گونه علائم قابل مشاهده ای نداشته باشد، می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. رابطه ی جنسی ایمن و محافظت شده می تواند به کاهش احتمال ابتلا به HPV و سرطان دهانه رحم کمک کند:
- همیشه از کاندوم های مردانه و زنانه استفاده کنید. اما مراقب باشید که کاندوم ها به طور کامل محافظت ایجاد نمی کنند، زیرا ویروس یا زگیل ها ممکن است به پوست مجاور سرایت کرده باشند.
- از سلامت شریک جنسی خود مطمئن باشید.
- تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
- از برقراری رابطه ی جنسی با افرادی که فعالیت های جنسی پرخطر دارند، خودداری کنید.
احمد
چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید: 132
مشاهده پرسش
