علت خروج بی اختیار مایع بیرنگ از آقایان
فهرست موضوعات
علت خروج بی اختیار مایع بیرنگ از آقایان آیا نشان دهنده ی بیماری خاصی است؟ ترشح از آلت تناسلی مردان، معمولا نشانه عفونت است. برخی از این عفونت ها ممکن است بسیار جدی باشند و در صورت درمان نشدن، مشکلات بزرگ تری ایجاد کنند. مجرای ادرار، لوله کوچک باریکی است که ادرار را از مثانه و از طریق آلت تناسلی، خارجی می کند. مایع انزال (cum)، قبل و در حین ارضا شدن از مجرای ادرار، عبور می کند. این مایع حاوی اسپرم تولید شده در بیضه ها و همچنین مایع منی است که در بخش هایی از دستگاه تناسلی از جمله پروستات تولید می شود.
در سطح سر آلت تناسلی، غدد کوچکی قرار دارند که مایع سفید رنگی به نام اسمگما تولید می کنند. این مایع، ممکن است در زیر پوست قسمت ختنه گاه آلت هایی که ختنه نشده اند، جمع شود. اگر در این شرایط، بوی بدی احساس کردید یا درد داشتید، کاملا طبیعی است. رعایت نکات بهداشتی، تضمین می کند که هیچ باکتری در این ناحیه جمع نشود؛ بنابراین تمیز نگه داشتن این ناحیه ضروری است.
علت خروج مایع بی رنگ از آلت
مایع شفافی وجود دارد که قبل از ارضا شدن و در هنگام تحریک جنسی، از آلت تناسلی خارج می شود. ترشح از آلت تناسلی، در هر زمان دیگری به غیر از زمانی که فرد از نظر جنسی برانگیخته می شود، معمولا نشانه عفونت است و باید به پزشک مراجعه کند. عفونت های مقاربتی (STI)، می توانند به نواحی دیگری نیز سرایت کرده و باعث ناباروری و مشکلات متعددی شوند.
علل ترشح از آلت تناسلی، عبارتند از:
- التهاب مجرای ادرار
- سوزاک
- کلامیدیا
- التهاب غیر مشخص مجرای ادرار
- پروستاتیت حاد
- عفونت زیر پوست ختنه گاه در آلت تناسلی ختنه نشده
- زگیل در دهانه مجرای ادرار
- زخم های تبخال در دهانه مجرای ادرار
- چیزی وارد مجرای ادرار شده باشد
علائمی همچون تحریک پوست مانند خارش، التهاب، تورم، درد یا… روی آلت تناسلی یا پوست اطراف آن، می توانند نشانه عفونت قارچی، پسوریازیس یا تماس با صابون یا سایر مواد شوینده باشد.
جلوگیری از انتقال بیماری های جنسی
رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید و با شریک جنسی خود درباره سلامت رابطه جنسی صحبت کنید. کاندوم، بهترین راه برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی و سایر عفونت ها است. استفاده از کاندوم همراه با روان کننده های مبتنی بر آب، رابطه جنسی را لذت بخش تر کرده و همچنین احتمال پاره شدن کاندوم را کاهش می دهد. تنها راه برای اینکه مطمئن شوید که عفونت ندارید، بررسی سلامت روابط جنسی است. اگر با شرکای جنسی جدید یا متفاوت، رابطه جنسی برقرار می کنید، باید به طور مکرر چکاپ های دوره ای سلامت جنسی را انجام دهید.
تشخیص ترشحات آلت تناسلی مردانه
ترشحات آلت تناسلی، ممکن است نشان دهنده عفونت های زمینه ای باشد. برای تشخیص علت این مساله، باید یک ارزیابی کامل از تاریخچه پزشکی، سوابق جراحی و روابط جنسی بیمار، انجام شود. معاینه فیزیکی آلت تناسلی، بسیار مهم است و به پزشکان این امکان را می دهد تا یک تشخیص احتمالی داشته باشند. در این صورت، آن ها می توانند آزمایش های لازم برای تشخیص بیماری را تجویز کنند، مانند آزمایش کشت بیماری سوزاک در بیماران مشکوک.
همچنین، به پزشکان این امکان را می دهد تا آنتی بیوتیک های لازم را پیش از دریافت جواب آزمایش ها، تجویز کنند. بررسی اندام تناسلی توسط پزشک، برای بسیاری از مردان مساله خوشایندی نیست. حضور یک همراه ممکن است احساس بهتری در حین معاینه به شما بدهد.
آزمایشات زیر برای تعیین علل این مشکل، تجویز می شود.
- کلامیدیا
- سوزاک
- عفونت تریکومونیازیس
- مایکوپلاسما ژنیتالیوم
- آزمایش کشت و حساسیت ادرار ( در صورت لزوم)
در صورتی که همه آزمایش ها منفی باشند، چه اتفاقی می افتد؟
در بیشتر موارد منفی بودن نتایج آزمایش ها، اطمینان بخش است و نیازی به آزمایش یا درمان بیشتر وجود ندارد. با این حال، در صورت تداوم شرایط، سایر علل ترشح آلت تناسلی مورد بررسی قرار می گیرند. در این شرایط، ممکن است نیاز به معاینه پروستات و انجام سونوگرافی باشد. گاهی اوقات، ممکن است برای بررسی های بیشتر نیاز به مراجعه به متخصص اورولوژیست داشته باشید.
درمان ترشحات آلت تناسلی
شایع ترین علت ترشح آلت تناسلی، بیماری های مقاربتی است. بنابراین، درمان با آنتی بیوتیک های مناسب براساس نتایج آزمایش های بیماری های مقاربتی، انجام می شود. انتخاب نوع آنتی بیوتیک و دوز مصرفی آن، کاملا تخصصی است و براساس الگوهای حساسیت فعلی، توسط اورولوژیست، انجام می شوند. به عنوان مثال در بسیاری موارد، سوزاک در مقابل آنتی بیوتیک های تجویز شده، مقاومت دارویی ایجاد می کند. وجود درد در بیضه ها، اندام تناسلی یا پرینهT در بیمارانی که ترشح آلت تناسلی دارند، ممکن است نشان دهنده گسترش احتمالی عفونت باشد. از این رو، ممکن است به دوره های طولانی تر مصرف آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند.
بیمارانی که ترشحات ناشی از التهاب غیر مشخص مجرای ادرار دارند، با آنتی بیوتیک های تجویز شده برای درمان کلامیدیا، درمان می شوند. بنابراین، بسیار مهم است که ابتدا کشت ادرار انجام داده و قبل از تجویز آنتی بیوتیک ها، علت بیماری شناسایی شود. با این حال، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که پزشک شما توصیه کند قبل از دریافت جواب آزمایش ها، درمان را شروع کنید (زمانی که شما با فردی که علائم بیماری های مقاربتی را دارد، تماس جنسی داشته باشید). در صورتی که علت ترشحات آلت تناسلی یک بیماری مقاربتی نباشد، می توان از آنتی بیوتیک ها یا ضد قارچ های خوراکی برای درمان ترشحات، استفاده کرد.
اگر پس از درمان، همچنان ترشح داشته باشیم، چه اتفاقی می افتد؟
نکته ای که باید بدانیم این است ممکن است چندین هفته طول بکشد تا علائم به طور کامل از بین بروند. در اکثر موارد، بیمارانی که آزمایش کلامیدیا و سوزاک آن ها منفی شده، یا بیمارانی که پس از مثبت شدن جواب آزمایش ها، درمان شده اند، همچنان ترشحات مجرای ادرار دارند. انجام آزمایشات بیشتر، می تواند منجر به تشخیص سایر بیماری های مقاربتی مانند مایکوپلاسما ژنیتالیوم یا عفونت تریکوموناس شود. در صورتی که تمام علل های مقاربتی بررسی و رد شدند، باید احتمال عفونت مجدد را در نظر گرفته و به متخصص اورولوژی مراجعه کنیم.
آیا شریک زندگی من نیز به درمان نیاز دارد؟
در صورتی که علت، ترشح یک بیماری مقاربتی باشد، بله. در این صورت، به شریک زندگی شما توصیه می کنیم که در اسرع وقت آزمایشات و درمان های لازم را انجام دهد. این مساله، از ابتلای مجدد شما نیز جلوگیری می کند.
چه زمانی می توان دوباره فعالیت جنسی را شروع کرد؟
از آنجایی که بیماری شما از راه جنسی نیز منتقل می شود، توصیه ما این است که قبل از برقراری رابطه جنسی مجدد، تا زمان اتمام درمان خود و شریک زندگیتان صبر کرده و با پزشک خود درباره این موضوع مشورت کنید. این مساله، باعث می شود که مطمئن شویم بیماری به طور کامل از بین رفته و آن را به یکدیگر منتقل نمی کنید. در صورتی که از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شود، توصیه می کنیم بهتر است تا پایان دوره درمان از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. این مساله، به کاهش دردهای احتمالی، جلوگیری از بدتر شدن عفونت ها یا به تاخیر انداختن روند درمان، کمک می کند.
دکتر رضا ولی پور ، متخصص ارولوژی در شهرک غرب