فهرست موضوعات
در رابطه با کلیه سوالات متعددی پرسیده می شود از جمله اینکه علائم سرماخوردگی کلیه شامل چه مواردی می شود و عفونت کلیه به چه معناست؟ باید گفت که کلیه ها یکی از حساس ترین ارگان های بدن هستند. به این دلیل در این مقاله دکتر ولی پور متخصص کلیه به علایم عفونت کلیه، علل و تشخیص عفونت کلیه می پردازد. پس اگر شک دارید که به عفونت کلیه دچار شده اید یا نه با ما همراه باشید.
عفونت کلیه (سرماخوردگی کلیه) چیست؟
عفونت کلیه نوعی عفونت مجاری ادراری UTl است. عفونت کلیه ممکن است در لوله ای که ادرار را در بدن حمل می کند یا در مثانه شروع شود. عفونت میتواند به یک یا هر دو کلیه برسد. عفونت کلیه نیز پیلونفریت نامیده می شود.
عفونت کلیه نیاز به درمان فوری کلیه دارد. اگر به درستی درمان نشود می تواند باعث آسیب دائمی به کلیه ها شود حتی ممکن است باکتری ها به جریان خون گسترش یابد و عفونت خطرناکی ایجاد کند. در ادامه به بررسی علائم سرماخوردگی کلیه می پردازیم.
چگونه عفونت کلیه را تشخیص دهیم؟
عفونت کلیه ممکن است توسط پزشک عمومی و با انجام یک معاینه ی جسمانی کامل و گرفتن پیشینه ی پزشکی تشخیص داده شود. این ارزیابی شامل بررسی علایم حیاتی (ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن و تعداد تنفس)، بررسی نشانه های از دست دادن آب بدن (دهیدریشن) و بررسی احساس درد در اثر فشار (تندرنس) در کمر میباشد. همچنین در بیماران جوان و خانم، ممکن است یک معاینه ی لگن لازم باشد تا عفونت لگنی ارزیابی شود (بیماری های التهابی لگن). همچنین ممکن است یک آزمایش بارداری انجام شود.
برای بررسی عفونت کلیه ممکن است پزشک از شما بخواهد یک نمونه ادرار برای آزمایش باکتری ، چرک یا خون در ادرار انجام دهید. همچنین ممکن است برای کشت نمونه خون بگیرد. کشت یک آزمایش آزمایشگاهی است که باکتری ها یا موجودات دیگر را در خون شما بررسی می کند. سایر آزمایشات ممکن است شامل سونوگرافی، سی تی اسکن یا نوعی اشعه ایکس به نام سیستورتروگرام تخلیه ادرار باشد.
همچنین برای اطلاع از اینکه آیا عفونت کلیه دارید یا خیر، پزشکان ممکن است آزمایشاتی از قبیل موارد زیر را انجام دهند:
• آزمایش ادرار برای بررسی باکتری یا سایر علائم عفونت، مانند گلبول های سفید، در ادرار شما
• آزمایشات خون
• آزمایش‌های تصویربرداری برای مشاهده کلیه‌ها، مانند اشعه ایکس، سونوگرافی یا سی‌تی اسکن
• معاینه رکتوم برای مردان، که در آن پزشک یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد مقعد می کند تا ببیند آیا غده پروستات بزرگ شده و جریان ادرار را مسدود می کند یا خیر.
علائم سرماخوردگی کلیه یا عفونت کلیه چیست؟
بعضی از علایم کلی عفونت مجاری ادراری میتوانند به همراه علایم عفونت کلیه نیز باشند، مانند:
- سوزش ادرار
- تکرر ادرار
- نیاز فوری به ادرار کردن
علایم دیگری که میتوانند همراه عفونت کلیه باشند، شامل موارد زیر هستند:
- لرزیدن
- درد شکمی
- تهوع و استفراغ
علایم عفونت کلیه که در معاینه مشخص میشوند شامل:
- تب
- احساس درد به لمس در پهلوها (درد در ضربه زدن آرام روی کمر در محلی مخصوص)
- شواهد بالینی در آزمایش ادرار (بررسی آزمایشگاهی ادرار)
در بیماران مسن و آن هایی که ضعف دستگاه ایمنی دارند، ممکن است عفونت کلیه شدیدتر بوده و همراه موارد زیر باشد:
- گیجی
- رخوت
- تندی ضربان قلب
- کاهش فشار خون و
- از دست دادن آب بدن
علائم کلیه درد؟
علت عفونت کلیه چه چیزهایی هستند؟
ادرار به صورت طبیعی همانند دیگر مایعات بدن استریل (عاری از هرگونه میکروب) بوده و هیچ گونه عفونت باکتریایی در آن یافت نمی شود. از این رو وجود باکتری در ادرار غیرطبیعی در نظر گرفته میشود و ممکن است منجر به عفونت مجاری ادراری شود. معمولا باکتری ها از طریق مجرای ادارای (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) به دستگاه ادراری دست می یابند.
اگر در نتایج آزمایش های شما سنگ مثانه مشاهده شده است می توانید به راحتی با مطالعه مطلب زیر سنگ مثانه خود را درمان کنید.
ممکن است باکتری ها بالاتر رفته و به دستگاه ادراری برسند و باعث عفونت کلیه شوند. عفونت کلیه (عفونت دستگاه ادراری فوقانی) معمولا از عفونت دستگاه ادراری تحتانی شدیدتر میباشد زیرا ممکن است باکتری ها جریان خون را از طریق کلیه ها دچار عفونت کنند (باکتریمی) و همچنین بیماری شدیدتری ایجاد کنند.
باکتری ممکن است از طریق مقعد یا واژن به دستگاه ادرارای برسد و وارد آن شود. باکتری های دیگر ممکن است از طریق پوست وارد شوند. خانم ها در برابر عفونت دستگاه ادراری حساس تر هستند زیرا مجرای ادراری آن ها در مقایسه با مردان طول کمتری دارند.
علائم عفونت کلیه یاعلائم سرماخوردگی کلیه اغلب در عرض چند ساعت ظاهر می شود. شما می توانید تب، لرز، بیماری و درد در پشت یا پهلو داشته باشید. علاوه بر این احساس ناخوشایند، ممکن است علائم عفونت دستگاه ادراری (UTI) مانند سیستیت را نیز داشته باشید.
این شامل:
- نیاز به ادرار کردن ناگهانی یا بیشتر از حد معمول
- درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- ادرار بدبو یا کدر
- خون در ادرار شما
علائم عفونت کلیه در زنان
درد کلیه و حالت تهوع
آیا عفونت کلیه با آزمایش ادرار مشخص می شود؟
بله، مهم ترین روش تشخیص و اطمینان از این بیماری آزمایش ادرار است. برای تشخیص عفونت کلیه یک آزمایش بررسی ادراری لازم است. نمونه ی ادراری باید کاملا درست گرفته شود. جهت جلوگیری از آلوده شدن نمونه ادرار با باکتری های روی پوست اطراف مجرای ادراری، لازم است که قبل از گرفتن نمونه مجرای ادراری کاملا پاک شود. قسمت ابتدایی ادرار باید در دستشویی تخلیه شود و بعد از آن نمونه ی ادرار تهیه شود. این نمونه، نمونه ی میان ادراری پاک شده نام دارد. بعد از این که مقدار لازمی نمونه ی ادرار در ظرف گرفته شد (نزدیک ۱۰ میلی لیتر یا سی سی)، مقدار باقی مانده ی ادرار نیز باید در دستشویی تخلیه شود.
در کل آزمایش ادراری که نمایش دهنده عفونت در ادرار باشد (وجود گلبول سفید یا باکتری در ادرار)، نشانه ی دقیق و بیانگر تشخیص عفونت کلیه یا مجاری ادراری است. نمونه ادراری که عاری از شواهد عفونت کلیه است، تشخیص عفونت کلیه را رد و تشخیص دیگری را مطرح میکند. وقتی که گلبول های سفید یا دیگر نشانه های عفونت باکتریایی (مانند لوکوسیت استراز یا نیتریت ها) در بررسی ادراری گزارش شوند، مهم است که مقدار و نوع باکتری در نمونه ی ادرار مشخص شود.
انواع مختلف عفونت کلیه چه چیزهایی هستند؟
عفونت کلیه یا پیلونفریت، ممکن است به انواع بدون عارضه، عارضه دار، یا عفونت مزمن کلیه تقسیم بندی شود. عفونت عارضه دار کلیه به عفونتی اطلاق میشود که مشکل همراه آن باشد که عفونت شدید و عدم پاسخ به درمان را افزایش دهد، مانند ناهنجاری های مجاری ادراری، انسداد ادراری یا دیابت. همچنین میتواند به معنی درگیری شدید کلیه باشد، برای مثال تشکیل آبسه، انسداد یا کلیه ی بزرگ شده، مشاهده ی گاز در کلیه در عکس برداری هایی مثل سی تی اسکن. در این موقعیت ها ممکن است علایم عفونت کلیه شدید تر باشند و به درمان معمول پاسخ ندهند.
ممکن است عفونت مزمن کلیه به عفونت راجعه ی کلیه اطلاق شود که میتواند در نتیجه ی انسداد ناشی از سنگ کلیه یا دیگر ناهنجاری های ساختاری مجرای اداری (برای مثال ریفلاکس وزیکویورترال، مشکلی که ادرار در آن در اثر فشار به کلیه برگشت داده میشود) باشد. این مشکل ممکن است معمولا همراه با علایم ملایم باشد، اما مدت زمان طولانی تری ماندگاری دارد. بررسی عفونت عارضه دار کلیه و عفونت مزمن کلیه معمولا نیازمند بررسی های بیشتری و آزمایش های بیشتری مانند سی تی اسکن و عکس اشعه ی ایکس است.
باکتری های عامل عفونت کلیه
شایع ترین باکتری هایی که مسئول ایجاد عفونت کلیه است باکتری ای.کلای میباشد، باکتری ای که عامل ۸۰ درصد عفونت های کلیه و مجاری اداری تحتانی است. باکتری های شایع دیگر کلبسیلا، پروتئوس، سودوموناس، انتروکوک و استاف اورئوس می باشند.
درمان عفونت کلیه
عفونت کلیه درمان نسبتا راحتی دارد و در بیشتر مواقع با استفاده از آنتی بیوتیک درمان می شود. ابتدا بیمار به پزشک مراجعه می کند و پس از انجام آزمایشات با توجه به نتایج پزشک دارو و نوع عفونت را تشخیص می دهد.
آنتی بیوتیک برای عفونت کلیه
عفونت کلیه مانند دیگر عفونت های بدن باید ریشه یابی شود. این عفونت نیز معمولا با درمان دارویی شامل آنتی بیوتیک و مسکن به راحتی درمان می شود. همیشه به خاطر داشته باشید که پیش از درخواسن انتی بیوتیک برای عفونت کلیه خود، باید حتما با پزشک مشورت کنید و هیچگاه به طور سرخود این دارو ها را مصرف نکنید.
دوره مصرف انتی بیوتیک ها برای درمان عفونت کلیه، معمولا ۷ تا ۱۴ روز است. مهم ترین داروهایی که برای درمان عفونت کلیه استفاده می شوند عبارت اند از:
- سیپروفلوکساسین
- کو آموکسیکلاو
- تریمتروفین
از آنجایی که سرماخوردگی کلیوی با تب و درد همراه است، معمولا پزشک داروهای دیگری نیز مثل پاراستامول برای کاهش درد و تب ناشی از عفونت کلیه تجویز میکند.
عوارض عفونت کلیه چیست؟
اگر عفونت کلیه درمان نشود می تواند منجر به عوارض بالقوه جدی شود.
عفونت کلیه می تواند منجر به بیماری مزمن کلیه ، فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود. کلیه ها مواد زائد خون را فیلتر می کنند و خون تصفیه شده را به بقیه بدن باز می گرداند. عفونت کلیه می تواند باعث انتشار باکتری از طریق خون شود. همچنین اگر مادر بارداری دچار عفونت کلیه شود ممکن است خطر تولد نوزاد با وزن کم را افزایش دهد.
مسکن های غیر استروئیدی مثل ایپوبروفن نباید برای کاهش درد عفونت کلیه استفاده شوند، چرا که موجب اختلال در کارکرد کلیه می شوند.
چه کسانی بیشتر در معرض عفونت کلیه هستند؟
هر کسی ممکن است به عفونت کلیه مبتلا شود، اما در برخی افراد شایع تر است، مانند:
زنان:
مجرای ادرار زن کوتاهتر از مرد است. داشتن مجرای ادرار کوتاهتر باعث میشود که باکتری‌ها راحت‌تر وارد دستگاه ادراری شوند. مجرای ادرار نیز در زنان به مقعد (جایی که مدفوع شما خارج می شود) نزدیکتر است. باکتری‌ها میتوانند از مقعد یا واژن به مجرای ادرار پخش شوند و سپس به سمت دستگاه ادراری حرکت کنند. زنان باردار حتی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت کلیه هستند.
افراد مبتلا به دیابت:
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند: این می تواند ناشی از یک بیماری مانند دیابت یا اچ آی وی یا داروهای خاصی به نام سرکوب کننده های ایمنی باشد. افرادی که پیوند کلیه یا سایر اعضا را انجام داده اند از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند.
افرادی که آسیب عصبی یا نخاعی دارند که آنها را از احساس درد در داخل و اطراف مجرای ادراری خود باز می دارد:
این می تواند آنها را از مشاهده علائم عفونت مثانه، که می تواند منجر به عفونت کلیه شود، باز دارد.افرادی که از کاتتر (لوله نازک و انعطاف پذیر) برای تخلیه ادرار از مثانه استفاده می کنند.
افراد مبتلا به رفلاکس وزیکوورترال (VUR):
افراد مبتلا به VUR دارای مجاری ادراری هستند که به ادرار اجازه می دهد از مثانه به سمت کلیه ها به سمت عقب جریان یابد.
چگونه می توان از عفونت کلیه جلوگیری کرد؟
ممکن است بتوانید شانس ابتلا به عفونت کلیه را با موارد زیر کاهش دهید:
- نوشیدن آب فراوان
- ادرار کردن به موقع
- ادرار کردن بعد از رابطه جنسی
- اگر زن هستید بعد از دستشویی رفتن از جلو به عقب پاک کنید. این به جلوگیری از ورود باکتری‌های واژن یا مقعد به مجرای ادرار کمک میکند.
- از استفاده از اسپری ها یا دوش های دئودورانت در ناحیه تناسلی خود اجتناب کنید
- دریافت درمان برای یبوست (مشکل در دفع مدفوع [مدفوع]). یبوست علامت عفونت کلیه نیست اما می تواند احتمال وجود باکتری در دستگاه ادراری شما را افزایش دهد زیرا تخلیه کامل مثانه را دشوار می کند
علی
چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱( 2 سال پیش)
تعداد بازدید: 450
مشاهده پرسش
