علایم عفونت کلیه چیست؟

در رابطه با کلیه سوالات متعددی پرسیده می شود از جمله اینکه علائم سرماخوردگی کلیه شامل چه مواردی می شود و عفونت کلیه به چه معناست؟ باید گفت که کلیه ها یکی از حساس ترین ارگان های بدن هستند. به این دلیل  در این مقاله دکتر ولی پور متخصص کلیه،  به علایم عفونت کلیه ، علل و تشخیص عفونت کلیه می پردازد. پس اگر شک دارید که به عفونت کلیه دچار شده اید یا نه با ما همراه باشید.

چگونه عفونت کلیه را تشخیص دهیم؟

 علائم عفونت کلیه چیست؟

بعضی از علایم کلی عفونت مجاری ادراری میتوانند به همراه علایم عفونت کلیه نیز باشند، مانند:

• سوزش ادرار
• تکرر ادرار
• نیاز فوری به ادرار کردن

علایم دیگری که میتوانند همراه عفونت کلیه باشند، شامل موارد زیر هستند:

• لرزیدن
• درد شکمی
• تهوع و استفراغ

علایم عفونت کلیه که در معاینه مشخص میشوند شامل:

• تب
• احساس درد به لمس در پهلوها (درد در ضربه زدن آرام روی کمر در محلی مخصوص)
• شواهد بالینی در آزمایش ادرار (بررسی آزمایشگاهی ادرار)

در بیماران مسن و آن هایی که ضعف دستگاه ایمنی دارند، ممکن است عفونت کلیه شدیدتر بوده و همراه موارد زیر باشد:

• گیجی
• رخوت
• تندی ضربان قلب
• کاهش فشار خون و
• از دست دادن آب بدن

علائم کلیه درد؟

علت عفونت کلیه چه چیزهایی هستند؟

ادرار، به صورت طبیعی همانند دیگر مایعات بدن استریل (عاری از هرگونه میکروب) بوده و هیچ گونه عفونت باکتریایی در آن یافت نمی شود. از این رو، وجود باکتری در ادرار غیرطبیعی در نظر گرفته میشود و ممکن است منجربه عفونت مجاری ادراری شود. معمولا باکتری ها از طریق مجرای ادارای (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) به دستگاه ادراری دست می یابند.

ممکن است باکتری ها بالاتر رفته و به دستگاه ادراری برسند و باعث عفونت کلیه شوند. عفونت کلیه (عفونت دستگاه ادراری فوقانی) معمولا از عفونت دستگاه ادراری تحتانی شدیدتر میباشد زیرا ممکن است باکتری ها جریان خون را از طریق کلیه ها دچار عفونت کنند (باکتریمی) و همچنین بیماری شدیدتری ایجاد کنند.

باکتری ممکن است از طریق مقعد یا واژن به دستگاه ادرارای برسد و وارد آن شود. باکتری های دیگر ممکن است از طریق پوست وارد شوند. خانم ها در برابر عفونت دستگاه ادراری حساس تر هستند زیرا مجرای ادراری آن ها در مقایسه با مردان طول کمتری دارند.

علائم عفونت کلیه در زنان

عفونت کلیه چگونه تشخیص داده میشود؟

عفونت کلیه ممکن است توسط پزشک عمومی و با انجام یک معاینه ی جسمانی کامل و گرفتن پیشینه ی پزشکی تشخیص داده شود. این ارزیابی شامل بررسی علایم حیاتی (ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن و تعداد تنفس)، بررسی نشانه های از دست دادن آب بدن (دهیدریشن) و بررسی احساس درد در اثر فشار (تندرنس) در کمر میباشد. همچنین در بیماران جوان و خانم، ممکن است یک معاینه ی لگن لازم باشد تا عفونت لگنی ارزیابی شود (بیماری های التهابی لگن). همچنین ممکن است یک آزمایش بارداری انجام شود.

آیا عفونت کلیه با آزمایش ادرار مشخص می شود؟

بله، مهم ترین روش تشخیص و اطمینان از این بیماری آزمایش ادرار است. برای تشخیص عفونت کلیه یک آزمایش بررسی ادراری لازم است. نمونه ی ادراری باید کاملا درست گرفته شود. جهت جلوگیری از آلوده شدن نمونه ادرار با باکتری های روی پوست اطراف مجرای ادراری، لازم است که قبل از گرفتن نمونه مجرای ادراری کاملا پاک شود. قسمت ابتدایی ادرار باید در دستشویی تخلیه شود و بعد از آن نمونه ی ادرار تهیه شود. این نمونه، نمونه ی میان ادراری پاک شده نام دارد. بعد از این که مقدار لازمی نمونه ی ادرار در ظرف گرفته شد (نزدیک ۱۰ میلی لیتر یا سی سی)، مقدار باقی مانده ی ادرار نیز باید در دستشویی تخلیه شود.

در کل آزمایش ادراری که نمایش دهنده عفونت در ادرار باشد (وجود گلبول سفید یا باکتری در ادرار)، نشانه ی دقیق و بیانگر تشخیص عفونت کلیه یا مجاری ادراری است. نمونه ادراری که عاری از شواهد عفونت کلیه است، تشخیص عفونت کلیه را رد و تشخیص دیگری را مطرح میکند. وقتی که گلبول های سفید یا دیگر نشانه های عفونت باکتریایی (مانند لوکوسیت استراز یا نیتریت ها) در بررسی ادراری گزارش شوند، مهم است که مقدار و نوع باکتری در نمونه ی ادرار مشخص شود.

انواع مختلف عفونت کلیه چه چیزهایی هستند؟

عفونت کلیه یا پیلونفریت، ممکن است به انواع بدون عارضه، عارضه دار، یا عفونت مزمن کلیه تقسیم بندی شود. عفونت عارضه دار کلیه به عفونتی اطلاق میشود که مشکل همراه آن باشد که عفونت شدید و عدم پاسخ به درمان را افزایش دهد، مانند ناهنجاری های مجاری ادراری، انسداد ادراری، یا دیابت. همچنین میتواند به معنی درگیری شدید کلیه باشد، برای مثال تشکیل آبسه، انسداد، یا کلیه ی بزرگ شده، مشاهده ی گاز در کلیه در عکس برداری هایی مثل سی تی اسکن. در این موقعیت ها، ممکن است علایم عفونت کلیه شدید تر باشند و به درمان معمول پاسخ ندهند.

ممکن است عفونت مزمن کلیه به عفونت راجعه ی کلیه اطلاق شود که میتواند در نتیجه ی انسداد ناشی از سنگ کلیه یا دیگر ناهنجاری های ساختاری مجرای اداری (برای مثال ریفلاکس وزیکویورترال، مشکلی که ادرار در آن در اثر فشار به کلیه برگشت داده میشود) باشد. این مشکل ممکن است معمولا همراه با علایم ملایم باشد، اما مدت زمان طولانی تری ماندگاری دارد. بررسی عفونت عارضه دار کلیه و عفونت مزمن کلیه معمولا نیازمند بررسی های بیشتری و آزمایش های بیشتری مانند سی تی اسکن و عکی اشعه ی ایکس است.

باکتری های عامل عفونت کلیه

شایع ترین باکتری هایی که مسئول ایجاد عفونت کلیه است باکتری ای.کلای میباشد، باکتری ای که عامل ۸۰ درصد عفونت های کلیه و مجاری اداری تحتانی است. باکتری های شایع دیگر کلبسیلا، پروتئوس، سودوموناس، انتروکوک و استاف اورئوس می باشند.

آنتی بیوتیک برای عفونت کلیه

عفونت کلیه، مانند دیگر عفونت های بدن باید ریشه یابی شود. این عفونت نیز، معمولا با درمان دارویی شامل آنتی بیوتیک و مسکن به راحتی درمان می شود. همیشه به خاطر داشته باشید که پیش از درخواسن انتی بیوتیک برای عفونت کلیه خود باید حتما با پزشک مشورت کنید و هیچگاه به طور سرخود این دارو ها را مصرف نکنید.

دوره مصرف انتی بیوتیک ها برای درمان عفونت کلیه، معمولا ۷ تا ۱۴ روز است. مهم ترین داروهایی که برای درمان عفونت کلیه استفاده می شوند عبارت اند از:

• سیپروفلوکساسین
• کو آموکسیکلاو
• تریمتروفین

از آنجایی که سرماخوردگی کلیوی با تب و درد همراه است، معمولا پزشک داروهای دیگری نیز مثل پاراستامول برای کاهش درد و تب ناشی از عفونت کلیه تجویز میکند.

عکس عفونت کلیه: