فهرست موضوعات
التهاب مثانه چه علائمی دارد؟ آیا خطرناک است؟ بیماری در شرح حال خود بیان می کرد که: “یک روز صبح از خواب بیدار شدم و هر بار دفع ادرار برایم دردناک تر می شد. این تشدید درد در طول روز تا جایی ادامه داشت که متوجه شدم ادرارم صورتی رنگ شده است. با خودم فکر کردم که این تغییر رنگ به دلیل مصرف زیاد آب کران بری می باشد. اما بعد متوجه شدم که این مساله، به دلیل وجود خون در ادرار و ناشی از نوعی عفونت مثانه (سیستیت) بود.” چنین عفونت هایی هنگامی رخ می دهند که باکتری ها (معمولاً E. coli، که به طور معمول در روده بزرگ دیده می شوند) وارد مثانه شوند. در ادامه مطلب التهاب مثانه را بیشتر توضیح خواهیم داد.
آیا التهاب مثانه خطرناک است؟
به گفته موسسه ملی بیماری های دیابت، گوارش و کلیه، سیستیت، متداول ترین نوع عفونت ادراری (UTI) بوده و سالانه حدود ۹.۶ میلیون ویزیت پزشکی با این تشخیص انجام می شود. زنان ریسک بالاتری در ابتلا به این عفونت دارند و از هر پنج نفر، یک نفر در طول زندگی خود دچار عفونت ادراری می گردد. درمان التهاب مثانه امری بسیار مهم است؛ زیرا اگر درمان نشود، می تواند منجر به بروز عفونت کلیه، یک بیماری جدی تر و تهدید کننده حیات گردد.
ریسک ابتلا به سیستیت در زنان
با اینکه محققان هنوز نمی دانند که چرا عفونت های مثانه در زنان بسیار شایع است، تصور می شود که کوتاه بودن مجرای ادرار در زنان (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می کند) و نزدیک بودن آن به مقعد، انتقال باکتری ها را از روده بزرگ به مثانه آسان نماید.
برخی عوامل که احتمال ابتلا به عفونت مثانه را افزایش می دهند عبارتند از:
◀️ فعالیت جنسی، که می تواند سبب انتقال باکتری به دستگاه ادراری گردد.
◀️ استفاده از دیافراگم ها و اسپرم کش ها، که باکتری های موجود در مجرای ادرار زنان را تغییر می دهد.
◀️ بارداری، به دلیل تغییر در آناتومی و فیزیولوژی (UTI می تواند کودک متولد نشده را در معرض خطر قرار دهد و در صورت بروز باید فورا به پزشک مراجعه شود).
◀️ افزایش سن
◀️ عدم رعایت بهداشت
◀️ دیابت
◀️ بیماری هایی که سیستم ایمنی را سرکوب یا تخلیه مثانه را مشکل می کنند. اگر خانمی به عفونت ادراری مبتلا شود، احتمال ابتلای مجدد وی بسیار افزایش می یابد.
درمان التهاب مثانه
در صورت وجود علائم عفونت مثانه، قبل از جدی شدن بیماری و در اسرع وقت با پزشک مشورت نمایید. سایر بیماری هایی که علائمی مشابه دارند شامل اورتریت (التهاب مجرای ادرار)، سیستیت بینابینی (عفونت مثانه با علت نامشخص)، سنگهای ادراری و تومورهای مثانه می باشند. پزشک در مورد سوابق پزشکی و جنسی تان می پرسد و برای بررسی وجود باکتری و تعیین نوع آن، یک نمونه ادرار از شما می گیرد.
عفونت های مثانه، با طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها درمان می شوند و علائم آن ها معمولاً طی چند روز در موارد غیر پیچیده برطرف می گردد؛ اما برای بهبود کامل عفونت، باید دارو را برای کل دوره تجویز شده مصرف نمود. ممکن است داروهای دیگری نیز برای درمان علائم تا زمان شروع آنتی بیوتیک ها تجویز شوند. ارزیابی اورولوژی، برای افرادی که به عفونت های مکرر مبتلا می شوند (بیش از دو یا سه بار در سال) توصیه می گردد تا فرد، از نظر وجود بیماری دیگر یا نقص مادرزادی که عامل ایجاد عفونت باشد، ارزیابی شود.
راه های پیشگیری از عفونت ادراری
این امر در رابطه با خود مراقبتی هنگام ابتلا به عفونت ادراری نیز صدق می کند. در طب سنتی، نوشیدن آب کرن بری نیز توصیه می گردد و شواهد نشان می دهد که وجود ماده خاصی در این آبمیوه و مکمل های ویتامین C، می تواند رشد باکتری ها را سرکوب نماید. برای پیشگیری و مراقبت از عفونت ها، باید این موارد را نیز رعایت نمایید:
✔️ پس از رفتن به توالت، بدن را از جلو به سمت عقب پاک کنید تا باکتری ها از مقعد به مجرای ادرار کشیده نشوند.
✔️ ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید.
✔️ به موقع ادرار نمایید
✔️ بلافاصله پس از برقراری رابطه جنسی، ادرار کنید و قبل و بعد از آن دو لیوان مایعات بنوشید تا مثانه فعال گردد.
✔️ از دوش واژینال استفاده نکنید، زیرا باعث می شود که وولوا (دهانه آلت تناسلی زنانه) نتواند از ورود عفونت جلوگیری نماید.
✔️ از حمام کردن در وان اجتناب کنید و به جای آن دوش بگیرید.
✔️ هنگام دفع ادرار، حتما مثانه را کاملاً تخلیه نمایید. به علاوه در صورت ابتلا به عفونت، از مصرف الکل، کافئین، غذاهای پرادویه و آب مرکبات که باعث تحریک مثانه می شوند، خودداری کنید.
علائم عفونت ادراری مثانه
در موارد نادر، ممکن است هیچ علامتی مشاهده نشود، اما در بیشتر موارد، یک یا چند علامت از موارد زیر وجود دارد:
- درد، سوزش یا ناراحتی در هنگام ادرار کردن
- نیاز مکرر به ادرار کردن، اگرچه ممکن است مقدار کمی ادرار خارج شود
- ادرار شبانه
- درد در کمر یا شکم
- ادرار بد بو یا غلیظ
- ادرار ابری
- وجود خون در ادرار
- سایر علائم احتمالی شامل تب، استفراغ، لرز، درد حین برقراری رابطه جنسی و خستگی می باشد.
نصیری
شنبه ۳۰ بهمن ۰( 2 سال پیش)
تعداد بازدید: 262
مشاهده پرسش
